Ik kan het niet laten. Ik moet er over schrijven. De senseo! Sorry ik heb er altijd iets tegen gehad. Een soort natuurlijke weerstand. Iedereen moest een senseo in huis hebben. Véééél lekkerder koffie, vééééél gemakkelijker en nou ja, noem maar op. Als er zo’n soort hype ontstaat, dan heb ik vanuit het niets direct de neiging om het vooral niet te willen. Natuurlijk slaat dat nergens op, maar ’t zijn wel leuke ongevaarlijke bezigheden. Mijn zoon Jacco (ja, die nu vader is geworden in braziliè’ en ik delen diezelfde rare eigenschap van als-iedereen-hem-wil-dan-wil-ik-hem-juist-niet. Hoewel, nu ik er over nadenk heeft mijn andere zoon Rik het ook, maar die had voor zover ik het weet geen specifieke last van anti-senseo gevoelens, meer een algemeen anti-consumptie-maatschappij gevoel.
Jacco en ik deden lang ons best om vooral overal en altijd te pas en te onpas ons anti-senseo-evangelie te verkondigen. Je hebt gelijk als je dat belachelijk vindt, het is ook belachelijk en vooral niet serieus bedoeld. Toch wilden we een eenmaal ingenomen overtuiging niet graag terugnemen.
We kregen zelfs nieuwe argumenten, want het beste argument was tenslotte dat er van die makkelijke weggooipads waren. En ja hoor, toen kwamen de pads om her te gebruiken. Jac en ik konden onze anti-senseo lol niet op…
Dat is heel lang goed gegaan. Maar die overtuiging kreeg een eerste deuk toen er bleken speciale cappuccino pads in de handel te komen. Ja, nu werd het moeilijker, want ik ben een overtuigd cappuccino drinker en dat is al van voordat het in de mode was om cappuccino te drinken. Ja, en een senseo met cappuccinopads, dat lijkt toch weer wat leuker, nietwaar. Maar ik heb me bedwongen en het hielp dat Jacco niet van cappuccino houdt. Bovendien staat er bij Samma zo’n groot professioneel koffie apparaat die redelijk goede cappuccino tapt.
Mijn grootste bezwaar tegen de senseo is overigens het feit dat de kopjes maar zo klein zijn. Wat moet je nou met zo'n mini kopje koffie.
Een van de andere argumenten tegen de senseo die we altijd hadden was het feit dat het ding alleen maar in supersaaie kleuren werd uitgebracht en al zeker niet in het oranje en groen van mijn keuken.
Het leek alsof ze onze klacht gehoord hadden want vorig jaar werd het ons pas echt moeilijk gemaakt. Er kwam een fantastisch leuk senseo apparaat met kleur en bloemen er op. Gelukkig was het veel te duur, dus daar konden we toen weer over mopperen.
En nu? Nu blijken Senseo apparaten ontploffingsgevaar te hebben en terug te moeten naar de fabriek!
Ik wist het wel, het deugde gewoon niet die senseo koffie. Er zat vanaf het begin al een luchtje aan.
En voor dat je nu denkt dat dit serieus is bedoeld. Absoluut niet. Het is zomaar een onderwerp dat nergens over gaat en waar wij ons zonder enige reden druk om hebben gemaakt. En ik moet zeggen, we hebben er ook veel plezier aan beleefd. Niks meer en niks minder.
Je hoeft de t.v. maar aan te zetten of de krant te lezen om er achter te komen dat de hele wereld zich de meeste tijd met onzinnige onderwerpen bezighoudt. Jammergenoeg in de meeste gevallen nemen ze zichzelf nog serieus ook.
Ik wou dat ze zich bezig gingen houden met de onderwerpen die er echt toe doen en ik beloof je dat ik het niet meer over de Senseo zal hebben.
Zo, nu eerst een bakkie cappuccino uit ons eigen apparaat.
Op tijd een kop koffie drinken geeft sowieso al minder ontploffingsgevaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten