tranentrekkers

We zitten midden in een presentatie bij de platenmaatschappij. Ik weet niet zo goed waar ik kijken moet, want ik heb opeens tranen in mijn ogen.Het lied dat gedraaid wordt raakt me vanaf het eerste tot het laatste moment. Maar ja dit is een ‘zakelijke’bijeenkomst met een paar winkels en een aantal persmensen. Ik durf Jan ook niet aan te kijken, bang dat het dan alleen maar erger wordt. Het lukt om de ogen net niet al te nat te laten worden dat het langs mijn wangen glijd. Gelukkig het nummer is afgelopen.............. Volgende nummer van dezelfde cd wordt aangekondigd. Ik voel de bui al hangen...... Ik kijk even naar opzij naar Jan en ja hoor,nu zie ik een klein druppeltje op zijn wang. Dit is mooi, dit raakt ons! Het laatste nummer dat ze van de CD laten horen is prachtig mooi, worship en symfonisch. We krijgen een pre-release copietje mee. Reken maar dat we hem enthousiast gaan verkopen. Dit is de nieuwe Michael W. Smith cd!!
En dat is er nog maar eentje voor het komende najaar. We horen de CD van Jars of Clay ‘Shelter’, veel geschreven vanuit de ervaringen van het afgelopen jaar , o.a. de overstromingen in mei in Nashville. Hier weinig op het nieuws geweest, maar echt verschrikkelijk, maar ook prachtig om te zien hoe men elkaar heeft geholpen in die tijd. Als er dan ook nog een prachtig nummer voorbijkomt met Mac Powell (Third Day) en Steven Delopoulos (Burlap to Cashmere) dan heeft Jars of Clay het al gemaakt met dit ene nummer. De rest is echt gigantisch mooi!!
Over MacPowell gesproken. Ook Third Day komt met een nieuwe CD uit. Ook die kregen we te horen. En...., Mac hoeft zijn m0ond maar open te doen en ik smelt....... Zo’n stem is er maar eentje van. Ookzij werken weer met allerlei mensen samen en ook deze CD is voortgekomen uit de crises in hun persoonlijk leven en in dat van anderen tot de kredietcrisis aan toe.
We begonnen deze morgen overigens met een CD van Brian Doerksen. Oh leuk, dacht ik. Nou dat is niet het goeie woord, indrukwekkend past meer bij de CD die Ground Level gaat heten.n Er hoort ook een DVD bij en pas dan kun je goed zien wat die titel inhoudt. De CD is temidden van de mensen opgenomen. Letterlijk in het midden, niet op een podium maar in een zaal, midden tussen de mensen. Omdat aanbidding niet persé van het podium naar de zaal gaat, maar we er allemaal deel van uitmaken. Behalve de muziek staan er op de DVD ook de verhalen van mensen uit de kerk van Brian op. Gewone mensen met bijzondere verhalen. Indrukwekkend is het goeie woord.
Op de terugweg hebben we nog veel gepraat over de bijzondere muziek die we vandaag gehoord hebben en vooral wat het met ons doet en nog meer hoe we dat jullie allemaal kunnen vertellen dit najaar. Want er is zoveel moois. Ik heb het nog niet eens gehad over de nieuwe van Amy Grant, de Newsboys, Hillsong, Matthijn Buwalda en noem maar op.
Je mag er ons altijd naar vragen. We gaan ook werken aan een nieuw systeem in de winkelwaarbij we jullie door middel van stikkers op de CD’s en boeken willen laten zien wat het met ons heeft gedaan.
De muziek verdient onze aandacht!
Dank God voor al die mooie muziek! Dank God voor al die geweldige muzikanten! Dank God dat zij hun muziek in dienst van die fantastische God willen gebruiken.

De stoelen op tafel….,

Er staan 4 oude stoeltjes op de grote tafels achterin de winkel.
Er komt een klant binnen:
‘Hé verkopen jullie nu ook stoeltjes?’
Een volgende klant:
‘Hebben jullie de winkel leeggehaald?’
Weer eentje:
‘Wat is het ruim geworden’
En toen:
‘Jammer dat jullie de uitverkoop hebben weggedaan...’Een andere:
‘Het is wel kaal daar’
En nog een:
‘Hebben jullie de vloer in de was gezet?’

Ik kan nog wel een heel tijdje doorgaan. Het is heel grappig om te zien hoe iedereen reageert op een paar stoeltjes op tafel en er meteen zijn eigen conclusie aan verbind.
Want feit is:
1. We hebben de uitverkoop niet weggedaan, de boeken en CD’s liggen gewoon ergens anders in de winkel.
2. We hebben gisteren de tafels weggehaald voor het zomerfeestje en ze net weer terug gezet.
3. Jan vindt stoelen op de tafels helemaal geweldig staan. Dat vond hij vroeger als kind op school al en nu nog steeds. Niks ernstigs, gewoon een onschuldige afwijking 
4. Vandaag was zijn kans om het zo neer te zetten omdat de tafels deze week leegblijven voor het volgende avondje met de Parachute band.
5. We verkopen al een hele tijd oude, leuke stoeltjes.
6. We vinden het gewoon leuk om jullie elke keer weer te verrassen met ongebruikelijke opstellingen in de winkel.
Hoedanook, we hebben er veel plezier om hoe de mensen reageren op zo’n opstelling. Het zet mij meteen weer aan het denken over hoe gauw we als mensen bepaalde situaties interpreteren en onze eigen, veel te snelle conclusies trekken. In dit geval onschuldig en ongevaarlijk, maar hoe vaak doen we dat niet verkeerd?

Gekkenwerk

The Importance of Being Foolish. Dat is de titel van een boek dat ik aan het lezen ben van Brennan Manning die ook ‘de Ontstuimige liefde van God’heeft geschreven.
Die titel spreekt me wel aan. Een beetje gek, misschien wel een beetje veel gek moet je zijn om bij Samma te werken. Ik ben blij dat ik dat ben en dat Jan het ook blijkt te zijn......
De afgelopen weken bleken we allebei hartstikke gek toen we bezig gingen met de voorbereidingen van de Muzikale Zomerfeestjes bij Samma. Ze kwamen onverwacht en zelfs ongevraagd naar ons toe. Opeens werden we van verschillende kanten benaderd om muzikanten in de winkel te ontvangen. Vanaf dat moment gingen we los.......!!
Want ja, zomaar wat muziek maken is wel leuk, maar het wordt pas echt wat als we er een complete belevenis van maken. Dus het decor wordt aangepast aan de artiest en wat ons betreft kan dat niet gek genoeg zijn. Het eerste avondje met Alexa James en Rory Partin vond plaats in het achtertuintje bij Samma. Hééérlijk eten, voor het grootste deel door Jan bereid stond opgediend in het kantoor dat geen kantoor meer was, maar prachtig aangekleed. Echt supergezellig allemaal!!
Vooral bij Rend Collective Experiment hadden we de smaak echt goed te pakken. Hun CD hoes, hun organische manier van werken, haalde al onze inspiratie los. Zowel de etalageruit als het kantoor werden omgetoverd tot een vrolijk bos. In het kantoor kwam het eten tussen de ‘bomen’ te staan. Jawel, dit keer door mij gemaakt (en nog lekker ook!!) Helaas was het een beetje regenachtig, dus het optreden moest binnen.Maar eigenlijk maakte dat de sfeer nog wel veel leuker. Tussen de boeken eten en genieten van een geweldig leuke band.
En dan de dag erna met een superduf hoofd de afwas doen omdat we geen plastic borden willen gebruiken en alles weer omtoveren tot winkel en kantoor. Ja, daar moet je wel een beetje gek voor zijn. Een dwaas, noemt de Bijbel dat. Zoals de titel van het boek zegt, is het belangrijk om dwaas te zijn.... Ben ik ff blij dat ik het zo al ben ;)
Maar we zijn dwaas met een reden. We willen het geweldige leven met Christus zichtbaar maken in alles wat we doen. Geen saai, maar een creatief, kleurrijk leven, geinspireerd door een fantastische God die we dankzij Christus onze Vader mogen noemen.
Rend Collective Experiment zei het zo mooi in hun CD hoes dat we elke keer als we naar Hem kijken, we in kleuren uitbarsten: "Thanks you to the One who these songs are about. The One who makes our lives burst into colour everytime we look at Him."
Ik blijf nog wel even gekkenwerk leveren. En als jij nou ook net zo gek bent en wat tijd over hebt, wil je misschien wel meehelpen om dit soort gekkenwerk te leveren. Want zonder gekheid...we zoeken nog nieuwe vrijwilligers bij Samma voor in de winkel of om mee te helpen bij activiteiten.

Schilderwerk

Schilderwerk.
Ik hou van kleuren. Nou ja, dat wisten jullie natuurlijk allang. Mijn kleerkast, mijn huis en Samma en zelfs mijn tuin zijn één groot kleurenpalet. Als ik dit schrijf zit ik in mijn achtertuintje met m’n laptopje te genieten van de geweldige dahlia’s in de tuin. Een enorme kleurenexplosie is het. Paars, roze, fluweelrood, oranje, geel en alle schakeringen er tussendoor. Wat een prachtkleuren en wat een prachtbloemen. Ik wist niet dat ze zo groot en zo kleurrijk bestonden. Ik kan er uren naar kijken en ik word altijd weer blij van al die mooie kleuren. Ik ben bijvoorbeeld niet van het minimalisme. Waarom zou ik van minder genieten als er zoveel meer is. Ik verdenk God ervan dat Hij het met me eens is als ik in mijn tuintje om me heen kijk. Hij vond één kleur groen niet genoeg, nee er zijn er in dit kleine stukje Gouda wel honderd ofzo en dat is alleen maar groen. En dan die soorten blaadjes,dat hou je toch niet voor mogelijk? Puntige, ronde, lange, korte, stevige en dunne, groot en klein. Daar is niks minimalistisch aan. Hoe meer, hoe mooier, moet God gedacht hebben toen Hij dit allemaal schiep. Maar ik dwaal af..., ik wilde het eigenlijk over schilderwerk hebben. We zijn al een tijdje bezig met schilderen bij Samma. We hebben de rustige zomermaanden benut om binnen het e.e.a. te schilderen. Een muur, de ramen, de roze kozijnen in het kantoor en nog meer. En eindelijk, na jaren heeft de huisbaas ook de buitenboel laten schilderen. Natuurlijk zoals dat hoort met een monument en zoals we er wetten voor hebben bedacht in de vastgestelde kleuren monumentengroen en roomwit. Dat hoort, vindt men in Nederland en daarom staat het in de gemeenteverordeningen. Want owee als je opvalt met een ander kleurtje. Ik gehoorzaam de overheid, ga er dus maar niet tegenin en ben blij dat het er in elk geval weer netjes en strak uitziet.
Ben blij dat ze nog geen wetten hebben voor de kleuren van de bloemen en het inrichten van m’n tuintje..... Die dahlia’s staan prachtig tegen het roomwitte van de nieuwgeschilderde muren en de op een scheef schuurtje lijkende achterkantis opeens een mooi eeuwenoud scheefstaand monument geworden.
Binnen mag ik het gelukkig zelf weten...;) Depaarse vloer in de winkel is weer bijgewerkt en de toonbank is met de kleur ´kus´ rood geschilderd. De wand erachter in warm oranje (gedaan tijdens één van de voetbalwedstrijden van oranje ;). Ook in mijn woonhuis aan het schilderen gegaan. Het zal je verbazen maar daar heb ik wel 6 potten roomwitte hoogglans leeggeschilderd. Jazeker, dezelfde kleur als de voorkant. En dit keer op de vloer in de woonkamer. Had ik jaren eerder moeten doen.De onbestendige houtkleur zullen velen prachtig gevonden hebben, maar ikzelf werd er niet vrolijk van. Maar die roomwitte kleur laat de paarse meubels en de kleurige boekenkast en de veelkleurige Braziliaanse gordijnen geweldig mooi tot zijn recht komen. En...., ja hoor.., mijn vreemd gevormde tafel is glansrijk oranje geworden. Ik word al blij als ik er aan denk  Misschien klinkt het voor jou oneerbiedig, maar ik stel me dan altijd voor dat God bezig was de aarde te scheppen en al het moois dat daarin was en dat hij ook zo blij kon worden als iets lukte en precies zo was als hij het zich bedacht had. Hier een bloem, daar een blad,daar wat groen en dan die nog een beetje anders rood. En dan te bedenken dat als je al die kleuren bij elkaar stopt je wit licht krijgt ofzoiets. Gaaf!!
En weet je wat nog het mooiste is. Die bloemen ruiken heerlijk..... Dat kun je van de verf niet zeggen. Ik zit niet voor niks buiten..... Na wekenlang schilderen van mij en anderen ben ik die lucht meer dan zat.Maar het resultaat mag er zijn.
Morgen nog even de voordeur van binnen en van buiten en dan mag het roze zonnescherm er eindelijk weer op. Doe mij maar more=more in plaats van less=more.
God geeft overvloedige genade en zegeningen en uitbundige liefde.