Vrijdagavond stroomstoring
Vrijdagavond besloot hij er mee op te houden. We waren de spullen binnen aan het zetten toen opeens binnen de stroom uitviel. Nadat de nieuwe stop erin zat de computer weer aangezet, maar helaas hij had een paniek boodschap. Die avond niks meer aan kunnen doen, het kassasysteem blijkt te zijn overleden en begraven in een kapotte harde schijf. De helpdesk meldde dat het een hardware probleem was en zij daar niet meer over gingen…..
Zaterdag gekrest
De volgende ochtend direct naar de computershop, kijken wat er te redden viel. Bar weinig, dus dat wordt een nieuwe computer. De helpdesk kon nog wel uitleggen welke computer er dan nodig zou zijn en dat ze maandagmorgen om 8 uur op de zaak aanwezig waren. Misschien konden ze nog iets redden van de harde schijf. De laatste backup was gemaakt voor de Jongerendag in juni………… (jaja…, ik weet het…., ik kan het uitleggen…., maarre…., ja ’t is stom…..)
Een nieuwe computer gekocht, da’s wel het laatste waar we op zaten te wachten. Deze zaterdag was ongewoon stil vanwege de sneeuw en dat ziet er al dagen niet al te best uit. Jammer, want we hebben zulke mooie spullen in de winkel….. En dan ook nog een nieuwe computer…… Ik vind het echt zwaar allemaal…..
Zondagpreek
De sneeuw valt die nacht in dikke lagen en deze zondagmorgen kan ik ook geen boekentafel meenemen naar de kerk. Dat heeft overigens toch niet zoveel zin, want veel kerkgangers blijven met dit weer ook liever thuis en gelijk hebben ze.
De preek liegt er niet om. Uit Zacharia, over de kandelaar en de voortdurende stroom van de Heilige Geest in ons eigen leven en over ‘Niet door kracht, noch geweld, maar door mijn Geest zal het geschieden’. Een preek over activisten, realisten en fatalisten. Ik heb het gevoel van activitst naar realist, naar fatalist te gaan in mijn eigen leven. Ik weet het soms niet. Als de voorganger zegt dat die Zerubbabel wel 17 jaar heeft moeten ploeteren en wie van ons ploetert er nou zo lang, schiet ik vol. Ik ploeter al bijna 40 jaar denk ik met een lijf vol zelfmedelijden. Ja, zegt de prediker, het leven is geen sprint, maar een marathon. Hij heeft absoluut gelijk, maar ik heb op dit moment het gevoel dat het leven meer een hordeloop is. Als je het ene obstakel uit de weg hebt geruimd, volgt direct een nieuwe…… Ik heb het zwaar die morgen in de dienst, zeker als de dames een paar prachtige liederen staan te zingen….
Ik had beloofd om ook de tweede dienst te blijven om met vrienden naar huis te rijden. Er waren zo weinig mensen vanwege de sneeuw dat besloten werd door te gaan op het thema van de eerste dienst en in een kringetje getuigenissen te geven van goeie en slechte ervaringen. Ja, daar zat ik dan, kon niet anders dan wat van mijn gevoelens delen. En ja, natuurlijk ook van Zijn bijzondere liefde voor mij.
Maandagmorgen blues
Ik ben al vroeg aan het stofzuigen en dweilen, zoals elke maandagmorgen. Tegen 11 uur wordt ik gebeld door de helpdesk. Ze hebben de oude en nieuwe computer gekregen, maar helaas…., het lukt niet om de gegevens van de harde schijf af te halen…. Dat betekent een halfjaar klantenadministratie, producten, prijswijzigingen, verkoopstaten, enz. enz. kwijt. Niets aan te doen, dus de ouwe back-up erbij gehaald.
Niets aan te doen…., ik heb het jaren geleden ook eens meegemaakt. Op het moment dat ik de vergunning voor de MarktAktie binnen had, crashte de toenmalige computer. Iedereen zei, niks meer aan te doen, loslaten en overgeven. Ik was eigenwijs en vond in een computerblad bij de Bruna een adres van data-recovery en binnen een paar dagen had ik alles weer terug. Toen voor mij een goeie les dat ik gewoon mijn eigen hart moest volgen en niet fatalistisch hoefde te blijven zitten.
Maar nu? Ik zocht wat adressen op het internet op van bedrijven die gegevens van gecrashte harde schijven konden halen. Zaten wel aardige prijskaartjes aan van om en nabij de 1000 euro.
Maandagmiddaggebed
Eerst maar eens met Jan overleggen over wat wijsheid was en wat eigenwijsheid. Ik weet het soms niet. We praten over de preek van gisteren en over ‘Niet door kracht, geweld, maar door mijn Geest’ en over het doorgaan en over de marathon en de hordeloop, maar ook over Samma. Die Samma uit de Bijbel. Het bijzondere is dat er over hem alleen maar staat dat hij zich opstelde op dat land en de Filistijnen versloeg. Hoe die dat nou gedaan heeft weten we niet. Jan dacht met een ezelskaak, maar dat was iemand anders. We lezen het stukje nog even samen. We hebben het ook over gewone praktische zaken en de consequenties van het verlies van gegevens en de tijd die het zal kosten om alles, maar dan ook alles weer stuk voor stuk te moeten invoeren. We zijn het er over eens dat we toch nog een nieuwe poging moeten wagen om een specialistisch bedrijf de gegevens te laten opzoeken. Daarna hebben we het nog even over het feit dat we de laatste weken bijzonder onder vuur liggen, de strijd is heftig. Dus besluiten we om eerst maar te bidden voor alles en deze week.
Ik kom niet veel verder dan ‘Lieve Vader, U weet alles….” als de telefoon gaat. Eerst probeer ik nog ongestoord door te bidden,als ik me bedenk dat niemand hem kan opnemen en het al lang na 1 uur is, dus ik zeg tegen de Lieve Vader dat ik zo terug kom.
Ik neem de telefoon op en het is de helpdesk. De computer is klaar en kan opgehaald worden en……., ze hebben toch nog kans gezien de gegevens van de kapotte schijf te halen……………… Was een extra leuk kerstkadootje voor me, zeiden ze nog. Inderdaad een extra leuk kadootje van het Kind van Kerst. Oh, wat hou ik toch veel van Hem! Ook van zijn ongelooflijke humor op dat moment.
Hij geeft, nog voor we Hem er om vragen en boven bidden en bedenken.
Maandagavond.
De computer is weer terug. Tenminste de nieuwe. Alle gegevens staan er op, teruggevonden en wel. Nee, hij werkt nog niet. De printer kan hij niet vinden en de scanner begint te piepen en er zal vast nog wel het e.e.a. niet helemaal perfect zijn ingesteld. Maar morgen om half negen ben ik de eerste die bij de helpdesk aan de telefoon hangt en op m’n knieën onder de toonbank de juiste kabeltjes op de juiste plekjes inplug.
Nou ja, ik ga voor die tijd nog maar even op mijn knieën naar die andere Helpdesk van mijn Hemelse Vader. Ik ben tenslotte een realist die inmiddels weet dat ze in de Hemel nog meer verstand hebben van computers…..
