Gods stem verstaan op de fiets?!

Vanavond op weg naar de huiskring. Voor mij de eerste van dit seizoen. Ik heb er zin in! We hebben zo’n heerlijk stelletje ongeregeld, enthousiaste, vrolijke, serieuze, drukke praters. We hebben echt de eeuwigheid nodig om nog niet uitgepraat te raken met elkaar!
Het schemert en het miezert als ik op de fiets stap. De herfst is al aardig zichtbaar. Ik zet mijn dynamo aan om wat meer licht op de weg te hebben. Het enige resultaat is een hevige piep, zodat ik dan misschien niet zichtbaar ben, maar wel hoorbaar. Geen probleem, vorige week hielp het ook als ik er voorzichtig tegenaan schopte. Dit keer kan ik blijven schoppen (en dat doe ik ook), maar eenmaal op het juiste adres aangekomen had ik mijn licht nog steeds niet laten schijnen. Nou ben ik vreselijk keurig en wil ik voor mijn eigen veiligheid nooit rijden zonder licht, dus ik maak me al een beetje zorgen om de terugweg.
De kring is zoals altijd levendig en krachtig. We hebben het over David en de zalving door Samuel. Samuel die een leugentje om bestwil mocht vertellen van God zelf nota bene toen hij naar het gezin van David ging om een koning te zalven. Interessant nietwaar, dat God zegt dat je de hele waarheid niet moet vertellen. Voor ons stof tot praten genoeg. Zeker als we ons afvragen hoe dat nou ging bij Samuel en bij de profeten als ´God tot ze sprak´. Vooral in het Oude Testament staat het er zo direct: “En God zei tegen….” Dan weet je ook meteen waar je aan toe bent. We hebben een stevig gesprek over Gods stem verstaan. Is hij er al bij het tandenpoetsen ’s morgens, spreekt Hij van buitenaf of van binnenuit omdat de Geest nu eenmaal in ons woont. De ene mens moet/wil maanden bidden voor God antwoord geeft en de ander handelt gewoon en weet dat het goed is. We gaan alle kanten op en moeten ook echt concluderen dat er geen pasklare antwoorden zijn voor het spreken van God, maar dat God ons persoonlijk leidt en het bij iedereen verschillend is. We delen een aantal ‘gewone’ voorbeelden van waar we de leiding van de Heer en dus Zijn stem hebben gehoord. Verder zijn we ook soms hartstikke nuchter en vertrouwen er op dat Hij het willen en het handelen in ons werkt. We hebben het ook nog over gebedsverhoring. Het is niet te doen om zo’n levendig gesprek in een paar woorden in een blogje neer te schrijven, maar deze kringavond was weer heerlijk!! Het scherpt ons aan elkaar. Ik heb nu al zin in de rest van dit seizoen als we het over David gaan hebben. En je moest eens weten wat een anti-kringen-mens ik ben geweest!!
Als ik uiteindelijk naar huis ga bedenk ik me dat ik nog een probleem heb met mijn fietslamp. Anja, onze gastvrouw, geeft me het advies om een heel zielig gezicht te trekken als ik de politie tegen kom. Ik grap tegen haar of dat dan een leugentje om bestwil is? Wie weet! Nou ja, zeg ik, ik kan er natuurlijk ook voor bidden en vragen of Hij antwoord geeft. We lachen er hartelijk om!
Ik rij weg en de dynamo piept nog steeds. Ik probeer wederom met mijn schoen de dynamo dichter op het wiel te krijgen maar het helpt niet. Eenmaal op het fietspad voel ik me toch niet zo happy, eigenlijk is het helemaal tegen mijn principes om zonder verlichting te rijden, maar ja, lopen is me veel te ver. Ik geeft nog een schop tegen de dynamo, maar geen resultaat. Zonder er bij na te denken doe ik wat ik altijd doe en zeg: “Ach toe Heer, doe is wat” en buig me voorover om een tik op de lamp te geven. Direct floept de lamp aan!!! Ik schiet ter plekke in een enorme lachstuip, wat bijna weer een ander gevaar oplevert omdat ik begin te slingeren.
De hele rest van de terugweg fiets ik glimlachend naar huis. Ik hou zo van die grapjes van de Lieve Heer.

Ach, zullen sommige mensen zeggen, gewoon toeval. Anderen zullen zeggen, maar dat is toch volkomen normaal dat God dat doet? Ik vind het geen toeval en ik vind het zeker niet normaal. Ik blijf het een wonder vinden, dat God naar gewone mensen omziet en zelfs grapjes met ze uithaalt.
Morgen breng ik de fiets naar de fietsenmaker.

Heimwee naar de toekomst

Stom, ik heb gewoon het mededelingenblad van de kerk niet goed gelezen. Nu sta ik te wachten voor de 2e dienst, maar daar blijkt Martin Brand niet op te treden. Afijn, de dienst was toch best mooi, maar iedereen heeft me wel al laten weten dat ik iets gemist heb.

Stom, ik ben gewoon te laat. Het concert van Martin Brand is al begonnen. Om 19.00 uur en niet om 19.30 uur. Het lijkt er op dat mijn Samma Nieuws lezers de mails die ik hen stuur beter lezen dan ikzelf want zij zijn er allemaal al. Gaaf om te zien dat één zo’n mailtje nog aardig wat mensen op de been brengt op deze zondagavond.
Wow, dat is mooi!! Binnen twee liedjes zit ik er helemaal in!! Ik ben direct onder de indruk van Martin z’n teksten, van z’n manier van de boodschap overbrengen en communiceren met het publiek en van z’n eerlijkheid, maar eigenlijk nog meer en direct van wat God doet door mensenlevens heen. Tegelijkertijd zit er weer zo’n knoop in m’n maag en merk ik dat de tranen weer op de loer liggen. Ik heb daar de laatste maanden veel last van. Een soort onbestendig gevoel van heimwee. Deze sfeer, zo’n goeie band, concertgedoe en een radicale heldere boodschap in gewoon eerlijk Nederlands. Ik hou er zo van en ik mis het zo dat we dat bij Samma niet meer doen de laatste tijd. Toegegeven, voor alles is een plaats en een tijd en mijn nostalgische gevoelens zijn niet maatgevend.
Tot overmaat van ramp geeft Martin brand het woord aan zijn directeur, Robert Jan Sterk van OM. Het eerste wat hij zegt is dat hij wat met Gouda heeft. Hij kwam vroeger namelijk altijd bij de MarktAktie, o.a. in het gebedsteam. Hij houdt een enorm inspirerend verhaal over evangelisatie en zending en wat wij er mee kunnen en wat hij er zelf mee doet. Eenvoudig er zijn voor onze buren opent de deuren voor het evangelie.
Dan houdt Martin een spreekje. Over die jongen met de vijf broden en de twee vissen en dat we alles mogen geven wat we hebben en dat de Heer Jezus dat dan vermenigvuldigt. Ja Heer, maar dat weet ik allang, ik geef u ook alles, maar ik voel me zo in de wachtkamer.
Het is prachtig om te zien dat er een aantal mensen naar voren komen om hun alles te geven. Ook mensen die ik via Samma heb mogen uitnodigen.
Na het concert loop ik naar Robert Jan toe om hem te vragen hoe dat nou zit met hem en de MarktAktie. Hij vertelt dat hij bij een concert van Darrell Mansfield tot geloof is gekomen en daarna veel meer concerten in Gouda heeft bezocht en actief heeft geholpen bij de eerste jaren van de MarktAkties. Hij kreeg ook altijd Samma Nieuws, zelfs toen hij 12 jaar lang in het Midden Oosten als zendeling onder moslims werkte. Hij vertelt mij hoe belangrijk het werk van Samma voor hem geweest is. Maar waar ik nog het meest van onder de indruk raakte was dat hij me vertelde dat hij jarenlang voor Samma heeft gebeden, zelfs in het Midden Oosten.
Ik vertel hem van mijn verlangen en wat dit soort avonden met mij doen, dat bitterzoete gevoel van ik wil zo graag meer vertellen van mijn Heer. Ik heb heimwee naar de toekomst. In gewone woorden, aanstekelijk en eerlijk, net als Martin en Robert Jan. Tegelijkertijd besef ik hoe belangrijk het werk van Samma is geweest voor zoveel mensen. Hier staat een zendeling, directeur van OM Nederland die mij bemoedigd door te zeggen wat de Heer door Samma heeft mogen doen in zijn leven.
En vanavond hebben er weer mensen gekozen om alles wat ze hebben, hoe veel of weinig ook, in de handen van de Heer te leggen. Ik mocht een mailtje doorsturen en de Heer deed de rest en ik werd zelf overvloedig gezegend en bemoedigd vanavond.
Dankuwel Heer. Mijn evangelisatiehart klopte weer vanavond. Ik heb nu nog meer heimwee naar de toekomst. Tot die tijd blijf ik U dienen met alles wat ik heb.

Mij hoor je niet klagen

Het is al even geleden dat ik een blogje heb geschreven. Niet dat er niks gebeurt bij Samma, integendeel. Er gebeurt vreselijk veel. Zoveel dat ik niet eens de tijd heb om er even over na te denken. Neem nou gisteren. Nog voor half elf had ik gehoord dat iemand die ik ken in de gevangenis zit. Daarna belt iemand om te vertellen dat een vrouw van mijn leeftijd gisteren is overleden. We hadden zo gehoopt dat ze beter zou worden, maar helaas. Tijdens dat telefoontje komt er een andere vrouw binnen. Ik ben heel blij dat ik haar zie. Het is alweer een tijd geleden dat ze voor het laatst binnenkwam. Ze is ook erg ziek geweest en heeft chemokuren gehad. Gelukkig lijkt het goed met haar te gaan. Tussen dat alles door hoor ik het nieuws van een jonge vrouw die weer een foute kant is opgegaan en de oplossing in drugs zoekt. De wanhoop van haarzelf en de hele familie om haar heen maakt ook mij bedrukt. Het is dan nog maar 10:30 uur ’s morgens.
Toch heb ik niks te klagen.
Dat deed ik wel de afgelopen weken. Ik zat door allerlei omstandigheden weer bijna helemaal zonder medewerkers. In eerste instantie leken er, ondanks de oproepen nauwelijks nieuwe mensen te komen. Ik kreeg het er helemaal benauwd van. Maar geloof het of niet, we zijn weer bijna helemaal rond en zoals ik in een vorig blogje al schreef is het weer van volkomen onverwachte hoek gekomen. We zijn héél blij dat we sinds deze week weer een fulltime kracht hebben aangenomen. Het duurt nog even voor hij komt, maar we zijn er superenthousiast over!! Het is een hij en verder zullen we hem later wel voorstellen. Maar ik kan je vertellen dat wij er heel erg verschrikkelijk blij mee zijn en ik wel durf te zeggen dat het boven bidden en bedenken is.
Wat ik verder heel erg leuk vind is dat we ook aan de vrijwilligerskant weer hele mooie mensen erbij hebben. Eerst kwam Anja van Eijk me vertellen dat ze de donderdag voor Samma had. Regelmatig nhad ik de laatste jaren grapjes met haar gemaakt dat ze maar bij Samma moest komen werken. Ze deed al mee in enthousiaste losse organisatieklussen. Nu kwam er onverwacht ruimte in haar schema en zit ze nu al weer een paar weken op de donderdag bij Samma. En zo is er Nancy. Nancy is alleenstaande moeder van 2 kinderen. Ze mag in het kader van reintegratie een aantal maanden bij Samma werken. Vier dagen tijdens schooltijden, we zijn er superblij mee. Dan hebben we nog Annelies een jonge meid die bij ons stage mag lopen om werkervaring op te doen en in plaats van beperkingen haar mogelijkheden mag ontdekken. Leuk. Het bleek dat iedereen Annelies al kende en iedereen er enthousiast over is dat ze bij Samma mag werken. Echt leuk!!
Dan hebben we nog onze Birmese dames Paw en Thwe Thwe. Ze moeten inburgeren en daarvoor ook stage lopen. Kleine, dappere en hardwerkende vrouwen. Met een heel verhaal die in een totaal ander land en cultuur hun plekje mogen vinden. Best gaaf om bij Samma hen een stukje op weg te kunnen helpen. Volgende week komt Cidonia er dan nog bij. Zij komt uit Indonesie en moet ook inburgeren en dus stage lopen. We zijn inmiddels ontdekt door de inburgeraars. Als we zouden willen hadden we er denk ik binnen de kortste keren nog een heleboel bij, maar dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.
Daarnaast zijn vertrouwde vrijwilligers er natuurlijk nog steeds zoals Annelies, Stieneke, Els, Janny, Petra, Jaap,Byron, Johan, Dimitri en Tobias.
Gaaf toch, mij hoor je dus niet klagen. Nou ja, een heel klein beetje dan. De zaterdag is nog net niet helemaal rond. Daar zoeken we nog een snelle, goeie vrijwilliger voor. Eentje hebben we er al, dat is Hilde Buys. Ze komt eenmaal per 2 weken helemaal uit Bergen op Zoom om Samma te helpen!!
Als jullie kunnen en willen zou het heel mooi zijn als jullie af en toe eens een gebedje omhoog laten gaan voor al deze bijzondere mensen. Samma is meer dan een winkel, dat blijkt zeker ook uit de mensen waar we mee werken.

sinner service

Het is mijn vrije dag vandaag. De bedoeling is dat ik die elke vrijdag heb, maar daar wordt de laatste weken om diverse redenen flink de hand mee gelicht. Maar vandaag lukt het aardig, hoewel ik toch wel weer in de verleiding ben om alles beneden op gang te helpen. Het lijkt er op dat het mooi nazomerweer blijft vandaag, dus ik vind eigenlijk dat ik maar een stukje moet gaan fietsen. Maar eerst even naar de outdoor winkel. Niet dat ik een outdoor mens ben, maar ik zoek iets wat ze daar vast wel hebben. Ik loop een beetje de winkel door te kijken als de mevrouw er aan komt om te vragen of ze me kan helpen. Netjes, denk ik nog. Dan zegt ze tegen mij dat ik volgens mij de vorige keer een brilkoordje heb laten liggen. Nou ja, da’s ook knap, datb was ik al weer vergeten zelfs. De vorige keer was namelijk begin juni. Ik had een hele goeie zonnebril nodig voor Kenia. Het is zo slordig als je een leeuw over het hoofd ziet nietwaar. Ik kocht een veel te dure zonnebril en kocht er meteen maar zo’n koordje bij. ’t Zou echt iets voor mij zijn om zo’n dure bril te verliezen. Toen thuisgekomen heb ik dat koordje nooit meer gezien. Aangezien ik nog meer boodschappen had gedaan dacht ik dat ik het onderweg verloren had. De zonnebril heb ik gelukkig nog steeds en nu heb ik er eindelijk een koordje bij.
Er is alleen één probleempje met die zonnebril. Toen ik thuiskwam ontdekte ik dat de merknaam er op stond. Nou ben ik niet zo van het reclame lopen voor dure merken. Ik vind dat je geld toe zou moeten krijgen voor de wandelende reclamezuil die je dan bent, maar het blijkt meestal andersom, je moet er extra voor betalen als de merknaam op je kleding staat. Maar goed, dat terzijde, op de zijkant van de bril stond de merknaam: sinner. Ik weet nog steeds niet of ik daar nou blij mee moet zijn. We hebben het afgelopen jaar in mijn huiskring meerdere malen de discussie gehad of we allemaal zondaars zijn, of dat we verlost zijn en een nieuwe schepping en dat we de zonde achter ons moeten laten, we zijn heiligen. Nou ja, blijft een aardige discussie, maar om nou met een zondaarsbril te lopen. ..? Ik moet zeggen dat hij wel heel goed zit en het zicht prima is dus ik kan je zo’n zondaar aanraden.
Vandaag kreeg ik dus het koordje erbij. Stond sinner nog redelijk onleesbaar op de zijkant, nu staat het minstens 6 keer op het koordje, dus ik kan er niet meer onderuit dat ik een zondaar ben.
Maar ach, het maakt mij niet zoveel uit vandaag. Ik ben echt een blij mens. Blij dat er toch nog goeie service bestaat en deze mevrouw me na 3 maanden nog steeds herkend en me geeft waar ik voor betaald heb. Dus mij hoor je niet klagen over een sinner meer of minder.

Samma en Flower Power

Kijk hier naar het Flower Power filmpje...

Flower Power