zondag 21 juni 2009

In Kenia


Misschien dat jullie je afvragen waar mijn blogjes blijven. Het antwoord is: In Kenia. Ik ben namelijk op dit moment met mijn jongste broer bij mijn oudste zus in Kenia. Daarover schrijf ik een speciale blog. Die kun je hier volgen.

Volgende week zijn we een paar dagen op Safari en dan wordt het dus pas echt leuk en spannend.

donderdag 11 juni 2009

rechte paden.....





Rechte paden…………..
Door al dat gedoe met dat trainingspak ben ik toch verder gaan denken over de wedstrijd die we lopen en daarom bij Hebreeën hoofdstuk 12 aanbeland. Een prachtig Bijbelgedeelte, lees het vooral zelf verder door. Het begint zo: Nu wij door zo’n grote menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus…,
Ik zou het liefst het hele hoofdstuk hier afdrukken wat het is zóóó mooi! Eindelijk heb ik in Rotterdam het trainingspak gevonden wat ik zocht. Zodra ik het aandeed, wist ik precies waarom ik er zo eentje wilde. Hij was zacht, comfortabel en knelde nergens. Heerlijk om uren mee te vliegen en op reis te gaan, maar natuurlijk ook om mee te trainen. En toen moest ik weer zo aan dit stukje denken. We kunnen vastberaden de wedstrijd lopen als we al banden en knellende zonden van ons afwerpen. Gewoon de waarheid en recht door zee. Een paar verzen verder staat het ook zo mooi: “Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest….”
Als je rechte paden kiest is het altijd het beste. Nou moet ik heel eerlijk zijn, ik ben niet zo van ‘de rechte paden’ bij Samma en zeker niet rechtlijnig. Bij Samma is alles scheef, zijn de lijnen organisch in de boekenkasten en staan de meeste dingen vooral niet recht. Maar toch, eens per jaar zo’n beetje krijg ik verschrikkelijk veel zin om alles weer recht te zetten in de kadokast. Dan is er een hele tijd geweest waarin alles gezellig rommelig en leuk gedecoreerd in de kast stond. Bovendien hebben we de afgelopen tijd al die lintjes aan het plafond gehad die kriskras vrolijk stonden te wezen. Maar uiteindelijk word ik al dat rommelige dan héél erg zat. Dus Roos heeft de slappe handen opgeheven en is met knikkende knieën op de trap gaan staan en alles in de kadokast staat nu keurig recht en gespiegeld. Het ziet er netjes en overzichtelijk en zelfs schoon uit.
Wat ben ik blij dat ik met mijn slappe knieën niet op de trap heb hoeven staan. De komende weken hoef ik zelfs even helemaal niks bij Samma, want ik ga een paar weekjes op vakantie met mijn Down broer Jacob naar onze oudste zus in Kenia. Een heel gezellig avontuur. We zullen op Safari vast geen rechte paden trekken dat wordt nog wel spannend voor Jacob met zijn gekneusde en opgezette voet…, maar hij vindt het zelf prachtig. Wil je ons volgen kijk dan op http://www.jacobenireneinkenia.blogspot.com/
Hier bij Samma gaan we door met het kiezen van de rechte paden dankzij geweldige medewerkers, jong en oud, groot en klein uit alle mogelijke culturen. Recht vooruit met ons oog alleen gericht op Jezus!!

lintjes toegekend!!





Samma Lintjes toegekend!
Het was een leuke extra koopavond in mei. De lintjesregenkoopavond. Het was ook de avond waarop we de Samma lintjes hebben uitgereikt. Nou ja, aan maar één persoon dan, want de anderen konden niet of wilden niet meegelokt worden. Geen probleem dan maar een dag of wat later. Er zijn meerdere mensen voorgedragen voor een lintje en eigenlijk hadden ze hem allemaal verdiend. Maar we moesten toch een keuze maken.
Het heeft de Samma lintjesregencommissie daarom behaagd om Gerben v.d. Brink, Tettie Hordijk en CornéBlitterswijk te onderscheiden met de ridderorde van Samma en hen het lintje op te spelden en de daarbij behorende kadobon te overhandigen.
Gerben v.d. Brink is een trouwe bekende van Samma en we vonden het daarom ook heel leuk dat hij dit lintje kreeg voor al zijn vrijwilligerswerk voor kinderkoor, werk bij de scouting en nog veel meer. En… binnenkort wordt hij vader! Gefeliciteerd Gerben.
Een andere lintje hebben we gegeven aan Tettie Hordijk. Over haar kwam een lieve en uitgebreide mail over wie Tettie is voor vele mensen. Een vrouw die haar gaven en talenten met liefde en enthousiasme inzet voor anderen en een vrouw die veel heeft meegemaakt in het leven. Het is haar van harte gegund.
Het derde lintje was voor Corné Blitterswijk. Een enthousiast figuur die de laatste jaren aan de wieg stond bij verschillende initiatieven zoals de Happie. (Happie is een eetidee op de maandagavonden van september tot juni in de Goudse Waarden aan de Calslaan. Voor een paar euro een gezellige maaltijd met nog gezelligere mensen). Daarnaast is hij op meerdere fronten actief en heeft net de memorabele leeftijd van 40 jaar bereikt.
Dat waren de lintjes, maar zoals we steeds al hebben gezegd:
Jullie hebben allemaal een lintje verdiend!

maandag 8 juni 2009

geestelijk trainingspak?

Trainen doe ik niet en een trainingspak kan ik niet vinden en een geestelijke betekenis zag ik er ook niet in. Dat schreef ik in mijn vorige blog. Maar toch had de lieve Heer vanmorgen in de kerk een paar vrolijke knipogen naar mij toe. De preek ging over de waarheid. Stel je dan op, je lendenen omgordt met de waarheid, staat er in het Bijbelgedeelte over de wapenrusting. De riem heb je nodig om je broek of je rok omhoog te houden, zodat je er niet over valt. Dan kun je je sneller en beter bewegen. Zo’n hele wapenrusting is eigenlijk een geestelijk trainingspak. Nou zei ik al dat ik niet van trainen hou, maar van voorbeelden van wapens en soldaten word ik meestal ook niet blij van. Dat lijkt er dan zo vaak op dat je als christen een soort agressieve soldaat bent. Dat is gelukkig totaal niet zo. De spreker vanmorgen maakte het nog maar weer eens glashelder voor me dat je zo’n wapenrusting draagt niet om land te veroveren of landjepik te doen, maar om je te verdedigen en te behouden wat je hebt gekregen. We hebben namelijk al lang de overwinning behaald en het enige wat we hoeven doen is de wapenrustig aan te trekken en dat wat we gekregen hebben verdedigen en behouden. Zo’n boodschap is fantastisch en doet me meteen weer aan Samma denken. Samma in de Bijbel die bleef staan op het stukje grond wat God hem gegeven had en in z’n eentje versloeg hij de Filistijnen en de Heer schonk een grote overwinning. Ook Samma in Gouda is telkens opnieuw het plekje waar we op mogen blijven staan en die we ook mogen verdedigen met onze wapenrusting aan. En steeds opnieuw geeft de Heer weer een overwinning. Zo ook deze week. Het was zwaar bij Samma vond ik. Van die nare steken onder water. Ik ken ze inmiddels, altijd weer bedoeld om je uit het veld te slaan. Ze waren er op financieel gebied, maar ook door mensen die meenden commentaar te moeten leveren op sommige dingen die we doen. Ik heb daar wel eens vaker over geschreven hoe er altijd en eeuwig veroordeeld wordt als er iets is wat niet precies in iemands straatje past. Ik had het een tijd lang niet gehad, maar nu kwam het over een paar totaal verschillende zaken en van verschillende kanten op me af. Ik weet inmiddels dat er op die momenten behoorlijk geestelijke strijd gevoerd wordt en het bedoeld is om me af te leiden waar het daadwerkelijk om gaat. Een paar dagen later krijg ik van de meiden het verhaal van de man te horen die bijkomt in het ziekenhuis en aan Samma moet denken. Meteen weet ik weer dat er in hemelse gewesten om hem gestreden wordt en ik doe mijn wapens aan. De volgende dag komt er voor mij als een volslagen verrassing een aardige financiële steun. Wow, wat een zegen. Een dag later komt er nog een extraatje van een totaal onverwachte kant. We doen weer een aantal flinke stappen vooruit. Het einddoel komt in zicht…! Oh Heer, help me maar om steeds te blijven staan,mijn lendenen omgordt met de waarheid van uw woord.
Nog een dag later komt er twee keer een jonge man binnen die voor het eerst van zijn leven een Bijbel komt kopen. Twee totaal verschillende gasten, maar twee bijzondere wonderen. Ik schreef het al een tijdje geleden: het gaat niet om Samma, het gaat niet om mij, het gaat alleen om de Heer Jezus. Als je dit soort wonderen ziet, kan het alleen maar om Hem gaan.
Ik hou mijn wapenrusting nog een tijdje aan en blijf gewoon staan waar ik sta. Dan komt Zijn overwinning vanzelf. Of is dat nou toch trainen zonder iets zelf te doen? Da’s wel mijn manier van trainen :-)

zondag 7 juni 2009

trainen voor een trainingspak

’t Is echt belachelijk, maar ik kan het nergens vinden! Als ik eens iets simpels wil kopen, blijkt dat opeens heel erg moeilijk te zijn. Ik ben er gewoon chagrijnig van. Vrijdag kwam ik op het idee. Die morgen, het was mijn vrije dag, besloot ik vast mijn spullen te gaan klaarleggen voor de reis die ik volgende week ga maken naar Kenia. Lekker op tijd, hoef ik niet te stressen, dacht ik nog. Al kijkend naar de kleren die ik mee wou nemen, bedacht ik me dat ik wel een nieuw trainingspak kon gebruiken. Niet dat ik ook maar iets aan trainen doe en al zeker niet in een trainingspak. Voor mijn workouts ga ik het liefste naar een zwembad en badpakken heb ik meer dan voldoende… Nee dit trainingspak vind ik nodig om in stil te zitten en wel héél lang in stil te zitten. Ten eerste tijdens de vliegreis naar Kenia toe en ten tweede tijdens de ritten die we op safari gaan maken. Ik zoek dus een trainingspak die vooral heel comfortabel is om niets in te doen. Moet toch niet zo moeilijk zijn, nietwaar? Maar wat heb ik me vergist!! Inmiddels heb ik er bijna 2 volle dagen winkelen in Gouda opzitten en nog steeds heb ik geen trainingspak gevonden. Mijn benen en voeten doen inmiddels vreselijk zeer en het ‘shop till you drop’ effect heeft behoorlijk toegeslagen. Een aardige training is het geworden, maar nog steeds geen pak. Als ik zo doorga kan ik er door het vele lopen meteen eentje kopen van een maatje minder, als ik het tenminste kan vinden.
Ik zou het volledig begrijpen als je nu totaal niet snapt waar ik me nu zo druk om maar. Een trainingspak hebben ze toch op z’n minst in elke sportzaak? Ik snap je volkomen, want ik dacht er een paar dagen geleden nog net zo over. Ten eerste zijn er bijna geen ‘pakken’ meer, maar word je geacht je eigen combinatie te maken. Dus apart een jasje en apart een broek. Geen probleem, ik hou van combineren, als ze dan maar wel dezelfde maten hebben in broeken en jasjes. Het is niet gelukt. Ofwel het jasje was te klein, ofwel de broek. Nou ja,ik heb misschien nog wel een jasje thuis, dan maar alleen een broek. De ene broek is veel te warm voor Kenia, de zogenaamde joggingbroeken zijn dat. Veel andere broeken hebben een enorme elastieke band en dat is misschien geen probleem tijdens de training, maar zo’n elastiek gaat na 8 uur vliegen in je maag zitten drukken en veroorzaakt daar behoorlijke krampen en als je pech hebt ook nog eens een akelige winderigheid, wat natuurlijk de relatie met je medepassagiers niet ten goede komt. Dan zijn er broeken met wijde pijpen onderaan. Ook voor trainen misschien niet erg, maar op roltrappen en loopbanen op vliegvelden kan zoiets behoorlijk in de weg zitten. Veel broeken zijn te kort, sommigen zijn zo kort gemaakt, maar mijn kuiten hoeven op vliegveld en in vliegtuig niet zichtbaar te zijn. En heel veel broeken zijn te klein. Het lijkt er op dat je boven maat 44 niet meer geacht wordt in een trainingsbroek te lopen, terwijl je juist zou mogen aannemen dat je met zo’n maat meer trainingsbroek nodig hebt. Afijn, inmiddels heb ik alle sportzaken en alle modezaken afgelopen in Gouda en ben bekaf en zwaar gefrustreerd. Zelfs achter mijn computer kan ik bij de bekende postorderbedrijven niet vinden wat ik zoek. Stiekemweg heb ik vandaag op koopzondag ook nog een rondje op de markt gedaan. Ook daar niet te vinden, dus ik hoefde gelukkig niet te koopzondigen. Voor diegenen die nog op zoek zijn naar de geestelijke les in dit alles heb ik even gegoogled en deze Bijbeltekst gevonden in Prediker 9:11: Ik heb onder de zon opnieuw gezien dat niet altijd een snelle hardloper de wedloop wint, een sterke held de oorlog, dat hij die wijs is niet altijd zijn brood heeft, en hij die inzicht heeft de rijkdom, hij die bekwaam is het respect. Zij allen zijn afhankelijk van tijd en toeval.
Zou het ook opgaan voor iemand die een trainingspak zoekt? Zou ik ook afhankelijk zijn van tijd en toeval? Of zou het toch komen vanwege het feit dat ik van plan ben niet te trainen in een trainingspak?
Ik ben aan vakantie toe, dat weet ik wel…