scheiding

Ik leg de telefoon neer. Ik ben even niet in staat om ook maar iets te denken, te voelen, te vinden of zelfs maar te bewegen. Ik heb soortgelijk nieuws helaas vaak gehoord, maar ik wen er nooit aan. Zoëven heeft een goeie vriend me verteld dat zijn huwelijk is gestrand. Ik kan het niet geloven. Ik weet dat dit stel zo hard gewerkt heeft om hun huwelijk te laten werken. En nu,na vele jaren zijn ze tot het besluit gekomen dat het niet meer ging. Oh Heer…, waarom toch! Schreeuw ik van binnen. Ik weet inmiddels waarom God tegen scheiden was. Hij wist hoeveel pijn het zou doen. En ook in dit geval doet het heel erg pijn. En ondanks dat ik die pijn zelf zo intens ervaren heb, weet ik nog steeds niet wat ik moet zeggen. Ik weet hoe zeer het doet en dat het extra heftig is als je een BC-er (Bekende Christen) bent zoals deze lieve vriend ook is. Het gevoel van mislukking, van vernedering, van onvoorstelbaar intens verdriet waarvan je het gevoel hebt dat het nooit meer overgaat. De eenzame, verdrietige nachten, de veroordeling door jezelf en van anderen, het schuldgevoel en de papieren en financiële rompslomp. Ik ken het allemaal, ik voel het bijna weer opnieuw. Maar toch weet ik dat die ander er niets aan heeft en dat elk ‘geval’ ook weer totaal anders is en dat het meest akelige is dat je kan overkomen is dat anderen hun scheidingsverhaal aan je gaan vertellen en gaan vergelijken. Net als pas bevallen moeders niet zitten te wachten op de verhalen van andere vrouwen, ze willen alleen hun eigen verhaal kwijt.
Het is deze week niet hete enige scheidingsverhaal dat ik te horen krijg. De anderen zijn soms nog erger en grimmiger en met nog meer akelige complicaties.
Toch weet ik dat er ook een andere kant zit aan zo’n periode. Midden in de onvoorstelbare pijn heb ik ook zoveel troost ervaren. Troost van mensen,maar veel meer troost van de Lieve Heer. Hij is in deze tijd zo lief voor me geweest. Ik wist echt wel dat de Heer Jezus heel veel van me hield, maar in deze tijd heb ik het zo persoonlijk ervaren. Dat had ik ondanks alle pijn en verdriet niet willen missen.
Ik vind het nog steeds niet makkelijk om alleen te zijn, maar ik weet wel dat er leven is na een scheiding, zoals een net nieuw uitgekomen boek zo goed in de titel zegt. Maar als je er middenin zit wil je het liefst dat het leven stopt. Gelukkig is er dan in de eerste plaats de Lieve Heer en daarnaast al die lieve vrienden die er gewoon zijn als je ze nodig hebt. En ik had er heel veel en ik hoop en bid dat ik het een klein beetje voor deze vrienden mag zijn.

Bestseller.....

Het is weer zaterdag. Al 2 weken lang staat de CD van Kees Kraayenoord luid en duidelijk aan bij Samma. Dagenlang lopen wijzelf en de klanten gezellig mee te neuriën, of soms zelfs hardop mee te galmen (helaas niet altijd even goed op toon ;). Als zoete broodjes gaan ze over de toonbank! Het lijkt er zelfs op dat de CD de verkoop van New Hallelujah van Michael W. Smith gaat overtreffen.
Normaal gesproken ben je een CD na een dag al spuugzat, maar gek genoeg geldt dat bij deze niet. We hebben er echt geen moeite mee om er de hele dag naar te luisteren (en mee te zingen natuurlijk…) Jan en ik zitten er tijdens de koffie over te filosoferen wat het toch is dat deze CD ‘Het is Volbracht’ het zo goed doet. Zou het zijn omdat mijn generatie de herkenning van die ouwe liederen zo mooi vind? Vast wel. Maar de jongeren dan? Vinden die de stevige gitaren en/of het interactieve dan juist weer mooi? Speelt vast ook mee! Of zou het toch komen door Kees zelf. Een innemende persoon die fantastisch kan zingen, eerlijk is eerlijk. Dat moet wel een rol spelen. Hoewel….. de meningen zijn enorm verdeeld over het kaalgeschoren hoofd van Kees, maar gelukkig hoor je zo’n kaal hoofd niet op een CD….
Zou het dan de prijs zijn? We hebben hem deze eerste twee weken wel héél goedkoop verkocht. Ook dat heeft geholpen, sommigen kochten er meteen 2 of 3 om weg te geven. Maar we zijn er van overtuigd dat diezelfde CD ook goed verkocht zou zijn als we de CD 3 euro duurder hadden gemaakt, ipv goedkoper.
Na het legen van onze koffiekoppen moesten we constateren dat al die zaken wel meespelen, maar geen echte verklaring zijn voor de buitengewone verkoop. Eerlijk is eerlijk, we hebben wel vaker een CD die aan die normen voldoet. En soms denk je dat een CD het helemaal gaat maken, maar dan blijkt het draaien in de winkel of het verlagen in prijs nauwelijks effect te hebben. Jan en ik komen er niet helemaal uit wat nou de dieper liggende oorzaak is van de goede verkoop.
Veel tijd om na te denken hebben we niet meer, want het is gezellig druk deze eerste lentezaterdag. ’s Middags komt er een klein jongetje binnen van een jaar of 3 met een grote ballon om zijn arm gebonden. Terwijl zijn ouders hun inkopen doen, loopt hij gezellig door de winkel. Hij speelt wat met de Ark van Noach en de beesten, maar loopt veel meer rond. En opeens krijgen we onverwacht het antwoord op onze vraag. Hij kijkt omhoog, spitst zijn oren en zegt blij verrast: “IK HOOR JEZUS!!!” Even later: “IK HOOR JEZUS WEER….!!!)”
Dat is het dus!! Dank je wel Kees, dat je ons Jezus laat horen…………….

Zit niet zo te piepen.........

Ik hou niet van al dat gepiep!! Het stikt in Nederland van de piepers en het lijkt wel of het steeds erger wordt. We piepen overal over.... Als ons ook maar een scheet in de weg zit, beginnen we a te piepen. Het is te koud, het is te warm, het is te lang,m te kort, te dun, te dik en vooral veel te veel en te moeilijk. Het moet tenslotte allemaal makkelijk gaan en zoniet dan piepen we er lustig op los. En weet je wat het bijzondere is? We zijn een soort afdgestompt geworden voor ons eigen gepiep en dat van anderen. We doen er niks meer aan, het is zelfs een soort norm geworden. Journalisten piepen, politici piepen en de gewone man en vrouw piept het hardst van allemaal.
Ook in winkels wordt behoorlijk gepiept. Omdat winkeliers piepen over het feit dat er te veel gestolen wordt in hun winkels hebben ze de zaak beveiligd. Tot in de sokken en onderbroeken aantoe zitten kleine dingetjes die, als ze niet gedemoniseerd (ik bedoel natuurlijk gedemagnetiseerd) worden gaan piepen bij de uitgang. Rode lampjes beginnen te knipperen en een akelig gepie is te horen. Wat is dan de bedoeling, dat een bewaker of verkoper de desbetreffende persoon vriendelijk, doch dringend, aanspreekt op zijn of haar piepgedrag. De oorzaak van het piepen hoort te worden opgespoord en te worden verwijderd waar nodig dient er te worden afgerekend. Zo houdt het piepen op. Maar helaas....., dit is slechts een illusie. Ik zit nu al een halfuur bij de uitgang van een warenhuis en ongeveer één op de 3 passanten begint te piepen. En ......................... niemand let er op, zelfs de pieper niet! Zonde van de kapitalen die worden besteed om het piepen te voorkomen.
Zou het niet geweldig zijn, en eigenlijk zo moeten, als mensen op deze manier ook gedemoniseerd (ik bedoel gedemagnetiseerd..) kunnen worden.
Stel iemand begin te piepen. We houden hem staande, onderzoeken waar de piep vandaan komt en rekenen er mee af of strijken hem eens extra over zijn bolletje zodat de piep er af is en gaan dan weer door met het gewone leven.
Kortom, piepen kan best handig en nuttig zijn. Het geeft in elk geval een signaal af. Maar als je niks aan dat signaal doet, kun je beter je piep houden.

wat ledje....!

Wat ledje. Een leuke kreet om mensen aan de led verlichting te krijgen. Ik wil wel graag goed zorgen voor de schepping en eerlijk delen en...nou ja, zeg maar een goed christen zijn. Bovendien wil ik bij Samma bezuinigen waar ik maar kan in deze crisistijden. Dus .... toen één van de grote spotlights weer eens een dure lamp kapot had, dacht ik..., wat led je. In de etalage hadden we pas ook al een paar van die spots vervangen. Maar die zijn nog niet helmaal wat het wezen moet, iets te weinig lichtopbrengst. Dus deze keer nogmaar verder op zoek naar een grotere, uitgebreidere spot, want deze moet de boel achterin de winkel verlichten. Het ziet er leuk uit met al die ledjes in kleuren. Je weet met ledverlichting weer hoe het ook alweer zat met licht. Wit is geen kleur, maar is opgebouwd uit 3 kleuren Rood, Groen en Blauw. Gek als je in zo’n spot kijkt zie je ook echt die drie kleuren, maar als je kijkt naar waar het licht heen schijnt dan is het wit. Nou ja, wit....., het blijft een beetje eng blauwwit kleurtje en de lichtopbrengst is nog steeds stukken minder dan die ‘oude’ felle spots. Maar wat vaststaat is dat het energieverbruik ook stukken minder zal zijn.
Morgen gaan we nog maar even stoeien met die lamp, want je kunt de kleuren ‘programmeren’. Leuk om jullie op die manier eens echt in de spotlights te zetten....
Wie weet gaat hget nog goedkomen met de bezuinigingen.
Dus, watledje...?

JE BENT GEWELDIG!!!

Bij deze wil ik je een compliment maken over het feit dat je de moeite hebt genomen deze mail te openen en te lezen. Geweldig hoe je dat doet. Ik wil je ook zeggen dat ik het super vind dat je zo’n trouwe klant bij Samma bent. Echt, mijn complimenten. Ik wil je ook zeggen dat ik vind dat je er geweldig uitziet!
Het is vandaag nationale complimentendag. Dat wist ik ook niet, maar ik vind het eigenlijk wel een goed idee. Wij Nederlanders zijn daar heel slecht in. Een tijdje terug had ik met een internationaal gezelschap een aangenaam gesprek over de slechte eigenschappen van ons Hollanders. Wij kunnen helemaal geen complimenten maken of ons medeleven met iemand betuigen. Mijn Braziliaanse schoondochter is een behoorlijk meelevende vrouw. Als iemand z’n hart bij haar uitstortte over iets akeligs zei ze : “I’m so sorry…” en meende dat met heel haar hart. Vervolgens zei de Nederlander, bijna geschokt… “oh no, it’s not your fault” …..!
In ons gesprek met al die verschillende nationaliteiten konden de Nederlanders niet bedenken wat we dan wel zouden zeggen. Het beste antwoord was nog: ‘wat naar voor jou’ waarop de afrikanen, Brazilianen en amerikanen in ons gezelschap hart begonnen te lachen. Wat een kouwe kille hollanders zijn we toch.

Het in ontvangst nemen van een complimentje vinden we net zo moeilijk. Wat zie je er leuk uit, moet altijd gevolgd worden door een excuus dat de kleding een uitverkoopje was. En als ze ons lijf bedoelen dan geloven we niet eens dat het compliment gemeend is.
Op de nieuwste DVD ‘Better Day’van de Gaither Vocal Band heeft de komiek Mark Lowry een prachtig statement. Hij zegt dat het niet aan de pot is om te bepalen of hij mooi is. De pottenbakker maakt zelf wel uit of iets mooi is. Zo is het ook met God en mensen. Mark zegt dat hij heeft besloten om het voortaan met God eens te zijn. Als Hij van je houdt wie ben jij dan om het daar niet mee eens te zijn!!

Ik ben het voortaan maar met Hem eens. En nogmaals, Hij vindt jou ook geweldig en daar ben ik het helemaal mee eens.
Irene Klein Haneveld.
P.S. ALS JE MOEITE HEBT OM DAT TE GELOVEN, MOET JE DIT BOEK EENS LEZEN OF DEZE...