donderdag 25 februari 2010

Kiezen

Wat zal ik vandaag eens aantrekken? Keus genoeg, maar ja, dan moet je wel kunnen kiezen. Zo ’s morgens vroeg vind ik dat niet zo makkelijk. Ik heb nog niet eens gehoord wat voor weer het vandaag gaat worden, hoewel, je weet het toch maar nooit, ondanks weersvoorspellingen. Nou ja, ik zie wel.
Zal ik nou deze dag beginnen met een kopje thee of meteen aan de koffie gaan? Wordt het een boterham met kaas of een beschuitje hagelslag?
En wat zal ik vandaag gaan doen. Verder aan de echte SammaNieuws die volgende week uit moet komen of vandaag de kaartenmolens op orde brengen?
Je merkt het al, ik kan niet kiezen. Gek genoeg heb ik dat vooral als het gaat om onbenulligheden zoals wat ik aan zal trekken of wat ik zal kiezen uit de menulijst in een restaurant. Andere dingen heb ik totaal geen moeite mee. Zo heb ik zelfs voor het ontbijt nog via internet gekozen voor de ‘beste lokale webpoliticus van 2010’ Mijn stem ging naar Theo Krins, raadslid van de Christenunie. Nou moet ik heel eerlijk zeggen dat ik geen idee heb of hij de ‘beste’ locale webpoliticus is, maar hij is de enige die ik volg, dus voor mij is hij de beste. Volgende week ga ik ook op hem stemmen. Ja, sommige mensen vinden dat je dat niet moet zeggen, maar ik kies er voor om als echte Nederlander voor mijn mening uit te komen. Eerlijk is eerlijk, ik weet niet of Theo de beste politicus voor Gouda is. Ik weet ook bijna zeker dat we het niet over alles eens zijn. Zo vond hij in een van zijn blogs dat winkels hun deuren dicht moesten houden, dat zou beter zijn en minder energie verspillend. Typisch een nooit winkelende man die dat schrijft. Winkels en winkelende vrouwen weten dat je echt veel sneller een winkel inloopt als de deur open is. En zoveel energie schijnt het ook niet te schelen. Als dat alles is waar we in verschillen… Hoewel…, ik weet niet eens waar Theo allemaal precies mee bezig is in Gouda. maar ik ken hem al zoveel jaren om te weten dat hij in elk geval betrouwbaar en integer is. Theo heeft zich de afgelopen jaren altijd sterk gemaakt voor het behoud van Samma en is één van de steunpilaren daar in geweest. Al jaren brengt de familie Krins de Samma Nieuws rond in Goverwelle. (En daar zitten heel wat Samma klanten!). Verder is hij altijd trouw en actief geweest in de kerk in Gouda.
Dat hoefde hij allemaal niet te doen, maar daar koos hij voor.
Die laatste zin trekt enorm aandacht op mijn scherm. Dat hoefde hij allemaal niet te doen, maar daar koos hij voor. Dit is misschien wel een heel raar sprongetje, maar ik moet meteen denken aan de Heer Jezus. Het zijn de weken voor Pasen waarin we stilstaan bij wat de Heer Jezus allemaal gedaan heeft. Ik ben er zo van onder de indruk dat de Heer Jezus er voor koos om naar de aarde te komen en te sterven. Hij hoefde dat niet te doen, maar Hij koos er voor.
Kies dan heden wie Gij dienen zult…… Nou in dat laatste geval weet ik het wel heel zeker.
Ik kies voor Hem!

woensdag 10 februari 2010

Metamorfose



Het begon maandagmiddag. Of eigenlijk begon het al eerder in ons hoofd. Maar maandagmiddag zaten Jan en ik bij elkaar om de week door te nemen. We vonden allebei dat er iets moest gebeuren. De afgelopen weken waren saai. Januari is sowieso niet mijn meest favoriete maand, maar dit jaar is hij echt om sacherijnig van te worden. Bijna geen mensen in de winkel, en ook bijna geen mensen in de stad. Sneeuw is leuk, maar het weer van de afgelopen weken is rampzalig voor de detailhandel. Maar aan het weer kunnen we niks veranderen, maar aan het gesacherijn misschien wel. En zeker aan de winkel. Dus……………………., wat hebben we nodig en wat gaan we doen, dat was de insteek van de brainstorm. Het antwoord was, zoals altijd met brainstorms, simpel en duidelijk: ‘Het voorjaar moet de winkel in…’ De kado-afdeling moet bijvoorbeeld nodig gepimpd worden. De laatste maanden is er niet veel nieuws bijgekomen vanuit de algemene kadootjes, zeg maar, de niet christelijke kadootjes. (Hoewel, jullie weten hopelijk inmiddels dat ik geloof dat ‘christelijke’ kadootjes niet bestaan;).
Jan komt uit de bloemisterij en kent weer hele andere wegen dan ik bewandeld heb in het kado-circuit. En……. hij heeft verstand van bloemetjes. Laten we blauwe druifjes bakjes maken was zijn advies. En bij de veiling hebben ze ook een heleboel andere spulletjes. Nou kun je niet zomaar bij de groothandel bloemetjes en plantjes kopen. Je moet daarvoor een extra aantekening op je handelsregister hebben. Geen probleem, dat had ik eerder gedaan toen we de kleding van I’m God’s Original Creation gingen inkopen. Je gaat naar de Kamer van Koophandel en zegt dat je dat bij je omschrijving wilt hebben: ’bloemen en decoratie’. Die ene zin opent deuren die voor anderen gesloten zijn……. Wat een grappige bureaucratische systemen houden we er toch op na…
Afijn, met het nieuwe papiertje van de KvK op zak, trokken Jan en ik er op uit. Die bloemen hadden we binnen no time bekeken. Dat worden gewoon ‘een paar treetjes’ blauwe druifjes. Jan wist precies wat hij er mee wilde doen om het jullie te laten kopen . Op naar Rotterdam, want volgens Jan zat daar ook een groothandel in kado-artikelen. Zat, inderdaad, hij zat er, maar zit er niet meer. Het grote bord met de naam hing nog op de grote loods, maar verder was het akelig leeg en verlaten. Zou het bedrijf ten onder gegaan zijn in de economie? Geen idee. Maar Jan wist nog wel een hele grote groothandel dicht bij Amsterdam. Voor de zekerheid maar ff gegoogled of ie er nog was en wij op naar Amsterdam. Ook hier hadden ze ons nieuwe papiertje van de KvK nodig en kregen we keurig 2 passen en een vingerscan om naar binnen te mogen………..
Wow!! Hier wordt iemand als ik echt gek!!! Maar liefst 20.000 vierkante meter kado- en decoratiespullen!!!! En dan gewoon met je karretje er doorheen en naar de kassa! Dat ik dit voor mijn werk mag doen, dacht ik voortdurend…… Jan was ik herhaaldelijk kwijt, omdat hij weer ergens een vogelkooitje zag staan en Jan was mij voortdurend kwijt omdat ik …… van alles…….. zag staan!!
Toch duurde het niet heel erg lang voordat we gevonden hadden waarvan we niet wisten dat we het zochten. Ik beschouwde het persoonlijk als een knipoogje van Boven. In de bloemetjes/voorjaarsstijl waar we naar op zoek waren zagen we bij zo’n algemene handelaar een heleboel spulletjes staan met hele en halve Bijbelteksten er op. En verder kwam ik keramiek tegen met kroontjes waarvan ik vorige week nog tegen een vriendin zei tijdens het winkelen,dat ik zoiets eigenlijk in de winkel zou moeten hebben.
En nu?? De winkel is compleet gerestyled inclusief een vlinderboom aan het plafond met leuke Valentijnsdagspulletjes. Ik kan je zeggen dat ik in tijden niet zo enthousiast ben geweest over de winkel. En, we hebben ongelooflijk veel plezier gehad! Nou maar hopen dat jullie het ook leuk vinden en dat we met z’n allen iets minder sacherijnig zijn over het weer………….

vrijdag 5 februari 2010

Het mooiste huwelijksaanzoek dat ik ken......


Valentijnsdag. Het zet je aan het denken over liefdespost. Eén van de mooiste liefdesbrieven die ik ken is die van mijn vader aan mijn moeder. Midden in de oorlog in 1942.
Hij was 24 jaar oud en wat ze toen noemden ‘reizend evangelist’. Zeven jaar lang had mijn vader verkering gehad met een jonge vrouw tot zij ernstig ziek werd en uiteindelijk overleed.
Nog geen jaar na haar overlijden besloot hij mijn moeder ten huwelijk te vragen. Veel te vroeg zouden we nu zeggen. En wat zou de familie van hem en van zijn overleden verloofde daar van vinden. Bovendien was mijn moeder 8 jaar ouder dan mijn vader. Het was ook nog eens midden in de oorlog. En……., mijn vader kende niet eens mijn moeders voornaam……………, Dat kan toch allemaal nooit goed gaan zou je zeggen. En toch schreef hij haar de brief. Ze zei ja en hij kwam er achter dat hij, Jacob, een vrouw zou gaan trouwen die Lea heette. Ze zijn 2 maanden later in december getrouwd omdat ze dan nog wat meer bonnen kregen om in de oorlog hun huisraad te kopen. Hun huwelijk duurde 46 jaar tot het overlijden van mijn vader in 1988. Mijn moeder heeft ‘de brief’zoals we die altijd noemden tot haar dood op 97-jarige leeftijd in 2008 in haar Bijbel bewaard. Het boek waar ze zoveel van hield, een liefdesbrief van God aan mensen, met daarin de liefdesbrief van de man die Nederland diende met dat woord van God.
Hoewel de meeste van mijn broertjes en zusjes die brief wel eens stiekem hadden gelezen, mocht ik hem officieel een aantal jaren geleden van haar lezen en zelfs vlak voor haar dood op 97-jarige leeftijd gaf ze me toestemming om hem voor te laten lezen op het bruiloftsfeest van mijn zoon Jacob die naar mijn vader was vernoemd. Ik vind die brief zo mooi dat ik jullie daar graag een stukje van mee wil laten genieten.

Glanerburg 9 october 1942.

Geachte zr. Kiers,

Wel allerminst zult u nu een brief van mij verwacht hebben. Er is dan ook een heel bijzondere reden voor. En ik geloof de zekerheid van den Heer te hebben, u te schrijven zoals ik nu schrijf.
Het is nu bijna een jaar geleden, dat de Heer mijn lieve Roelie van mijn zijde heeft weggenomen. Wij hielden zo veel van elkaar en hadden het vurige verlangen, om samen geheel in dienst van den Heer te leven. De Heer heeft het anders gewild. Roelie had zelf daar volkomen vrede mee. Voor mij was het moeilijker. Maar de Heer heeft mij innerlijk van haar vrijgemaakt, zodat ik haar kon prijsgeven, omdat Hij het van mij vroeg. Zeven jaar hebben wij elkaar gekend en liefgehad. Ik ben de Heer dankbaar voor die tijd. Wat zijn Zijn wegen ondoorgrondelijk!

Nadat Roelie van mij is heengegaan, heb ik mijn leven bij vernieuwing den Heere toegewijd.
Ongedacht- en aanvankelijk tegen mijn wil in bracht Hij me toen naar Glanerbrug. De zegeningen die we hier de laatste tijd ervaren, zijn wel een duidelijk bewijs van Gods hand in dit alles .
In Glanerbrug heb ik u van meer nabij leren kennen. Reeds dadelijk voelde ik mij tot u aangetrokken, omdat ik in u een geestelijke steun vond. Later namen mijn gevoelens jegens u dermate toe, dat ik merkte, dat ik van u ging houden. Hiertegen trachtte ik mij eerst te verzetten. Allerlei bezwaren kwamen bij mij op, zoals het verschil in leeftijd, enz. Maar het liet mij niet los; ook niet, na ht herhaaldelijk voor den Heer gelegd te hebben.
Nu echter heb ik innerlijke zekerheid. En daarom, Zr. Kiers, moet ik u betuigen, dat ik u oprecht liefheb, en kom ik u langs deze weg vragen, of u mijn vrouw zoudt willen worden, en mij als mijn vrouw zoudt willen bijstaan in de arbeid des Heeren.
Ik meen te weten in u datgene te vinden, wat ik nodig heb in mijn leven. Niets kan ik u aanbieden. Mijn leven is volkomen afhankelijk van Hem, Die Mij riep.
Het enigste wat ik u geven kan, is mijzelf, en een leven voor Zijn rekening. En eerlijkheidshalve moet ik u zeggen, dat het niet altijd even gemakkelijk is, maar wel heerlijk en vol verrassingen!
Eerst had ik u mondeling mijn gevoelens willen openbaren, maar achteraf vond ik ht zuiverder, het op deze wijze te doen. En God weet, dat ik het biddend doe. Het overvalt u nu niet zo, en u hebt nu rustig tijd om te denken. En ik ken u al wel zoveel, dat ik weet,dat u dit niet zult doen, zonder gebedsgemeenschap met den Heer.
Morgen ga ik op reis naar Rotterdam, waar ik t/m dinsdag a.s. hoop te blijven. Woensdag kom ik in Apeldoorn. En donderdag reis ik van Apeldoorn naar Glanerbrug. Ik hoop, dat ik voor die tijd uw antwoord mag hebben. Misschien kunt u mij dat voor woensdag naar mijn logeeradres zenden.
‘k Zou het prettig en zuiver vinden, als ik u voordat ik in Glanerbrug ben, zekerheid heb.
Tot zolang wacht ik rustig, ook u in mijn gebeden gedenkende. Dat onze gemeenzamen Heiland in dit alles verheerlijkt worde.

Met hartelijke groeten,
Uw toegenegen
Jb. Klein Haneveld.

Paars......

Ik hou van paars! Ook van oranje en eigenlijk van alle kleuren. Maar paars is wel heel bijzonder vind ik. Met dat ik dit schrijf, zit ik op een terrasje in Scheveningen met een prachtige paarse jas aan die ik zomaar van een lief iemand kado heb gekregen. Mijn handschoenen liggen op tafel, paars met een bontranje. Mijn telefoon ligt ernaast met een paars hoesje. Ik schrijf op dit computertje, wit met paars opgeplakte bloemen. Ik heb zitten twijfelen of ik mijn paarse hoed op zou zetten, maar was bang dat die zou afwaaien. Mijn paarse laarsjes vind ik te mooi om langs het strand mee te banjeren. Hoe bedoel je.... ik hou van paars. Zelfs bij Samma overheerst paars. Ik ben nog steeds gek op de paarse vloer, zelfs nu hij kaal geworden is.
Sinds vorige week is ons zonnescherm bij Samma met een paarse velours ingepakt. Wow, wat een chique, prachtige uitstraling heeft dat. Ook kleine meisjes vinden het prachtig. Vorige week liep er een meisje met haar moeder langs die vroeg: “Mamma, mag ik daar een jurk van??”. Ze heeft gelijk, dat zou ik ook willen....
Paars heeft ook iets te betekenen. Men zegt dat paars een kleur is voor creatieve, artistieke mensen. Nou leuk, ook daar voel ik me wel bij thuis.
Toch is de reden dat ik van paars hou een hele andere. Paars is namelijkeen mengeling van rood en blauw. Die drie kleuren kom je in de bijbel regelmatig tegen als Blauw, Purper en Scharlaken. Bijvoorbeeld de gordijnen van de tabernakel werden met die kleuren geborduurd. Ik leerde vroeger op de bijbelstudies van mijn vader dat blauw staat voor de hemel en rood voor de aarde. Inderdaad is de aarde in heel veel werelddelen rood. Bijvoorbeeld in Afrika. Dat heb ik net weer gemerkt toen ik in Kenia was. Je gympen krijg je niet echt meer schoon van de rode stof.
De kleur paars staat in de Bijbelse vergelijking voor de Heer Jezus die door zijn sterven de Hemel en de Aarde met elkaar verbond. Dat is de reden dat ik paars zo mooi vind. Het is voor mij een beeld van de verlossing. Van het ongelooflijke werk dat de Heer Jezus heeft gedaan. Paars herinnert mij er aan dat ik Christus en zijn werk zichtbaar mag maken in deze wereld. Om mensen hier op deze aarde in contact te brengen met de geweldige God in de Hemel. Dat is nog steeds mijn roeping en verlangen. Daarom doe ik de dingen zoals ik ze doe bij Samma. Paars is een moderne en trendy kleur en daarom trekt het mensen aan om bij Samma binnen te komen en eens rond te snuffelen. We hopen dat ze daar niet alleen de leuke kleur tegenkomen, maar ook degene waarvan die kleur een beeld is. We hopen dat Hij zichtbaar mag zijn in de boeken, de CD’s, de kaarten en kadootjes, maar vooral in ons.
Als je weer eens een paars kledingstuk aantrekt, bedenk dan maar dat jij Christus in deze wereld zichbaar mag maken. Hoedanook, ik hou van paars en ik heb net weer een hele lk leuke paarse broek gezien hier in Scheveningen en ik ben blij dat het weer zo goed is dat mijn vingers nog niet paars geworden zijn......