Healing rain??

Het was een aantal jaren geleden dat de prachtige CD Healing Rain van Michael W. Smith uitkwam. Vooral het nummer Healing Rain is werkelijk waar schitterend. Dus op een stil moment bedachten we toen dat die CD maar eens keihard aan moest, dat is tenslotte de beste manier om van zulke muziek te genieten. ‘Open the floodgates of heaven, let it rain’ galmden we met z’n allen met Michael mee. Geloof het of niet, het begon op dat moment buiten te stortregenen en het was volgens mij de hele dag droog geweest. Echt een hoosbui! Maar om eerlijk te zijn had ik er niet zulke vrome gedachten bij. Dat heb ik overigens altijd met dat beeld van regen. Ik begrijp ook niet waarom we dat hier in Nederland zingen. Stromen van zegen, komen als plasregens neer, zong ik als kind al. Maar om eerlijk te zijn, ik hou niet van regen, dus ik zie regen zeker niet als een zegen. Sorry, ja, ik weet best dat het land het nodig heeft en de gewassen het nodig hebben enzo. Maar toch, voor Noach schijnt het nooit geregend te hebben, maar was er ’s morgens dauw op het land. Daar zou ik wel naar terug willen. Zeker na deze week.
Het was niet zomaar regen, maar plens- en hoosbuien, smerige miezerregen en een gure wind. Maar het allerergste was nog dat het maandagmiddag in de bijbelkast ook begon te regenen. Gelukkig had Annelies het snel genoeg door, dus de Bijbels werden snel verplaatst. Ik kwam pas aan het eind van de dag thuis en baalde als een stekker, want dit was de zoveelste keer dat er lekkage was op die plek en de loodgieter was vorige week al op het dak geweest. Natuurlijk ook weer net te laat om ze nog te kunnen bellen. Dinsdagmorgen vroeg meteen weer gebeld en gelukkig kwam de loodgieter best wel snel. Aan alle kanten het dak onderzocht en volgens zeggen gaten gedicht.
Woensdagmorgen vroeg terwijl het weer plensde van de regen en ik rustig aan mijn ontbijtje zat, hoorde ik weer de druppels achter de boekenkast. In mijn huiskamer. Beneden in de winkel kwam ik er achter dat er weer een stevige laag water in de emmer in de bijbelkast zat. Weer bellen. De arme loodgieter moest wederom die dag op het kouwe, gure, natte dak en na lang speurwerk bleek het gat in de goot van de buren te zitten, die precies tussen de spouwmuren op de bijbelkast terecht kwam.
Je moet namelijk weten dat de kast met bijbels precies in een nis in de muur gebouwd zit, waar meer dan een eeuw geleden nog de buitendeuren van het huis zat. Zo’n oud monument zit nou eenmaal bijzonder in elkaar!
Niks healing rain dus, maar alles doordringend stromend water. Niet goed voor m’n kast en voor de Bijbels.
Ik blijf het wel een prachtige gedachte vinden dat stromend water overal doorheen kan. Die metafoor begrijp ik dan weer een stuk beter. Als je het water van Gods Woord laat stromen, valt het eigenlijk niet meer te stoppen, al doe je nog zo je best. Wel een bijzondere gedachte dat het water nu juist in onze bijbelkast stroomde. Maar toch zie ik liever God’s Woord stromen dan het regenwater.
De Bijbels staan nog even veilig achter de toonbank, maar vandaag zijn de emmer en de doeken helemaal droog gebleven. Het heeft niet meer gelekt.
Ze zeggen zo mooi dat: maartse buien die beduien dat de zomer aan komt kruien……. Ik kan niet wachten!!