Heeft u het boek de verwondering ook? Ehh.. nee, dat ken ik niet, wel als kalendertje van Max Lucado. Nee, nee, het is echt een boek , een blauw boek. Oh, u bedoelt de Uitnodiging? Nee, volgens mij heet het anders. Weet u misschien wie het heeft geschreven? Young. Dan is het denk ik toch de Uitnodiging. Ik loop naar de kast en pak het boek er uit. Ja, inderdaad, die is het.
Dit is niet het enige voorval. Het boek de Uitnodiging is een enorme bestseller en toch weten 2 van de 3 klanten niet hoe het heet.
Inmiddels zijn er al vele titels voorbij gekomen voor hetzelfde boek. De Ontmoeting, De Verwondering, De Hut, De Verkiezing, Het Bezoek, of alleen maar het boek van Young, of het boek waar ze het gisteren op de huiskring over hadden, of het boek waarin God een vrouw is. Nadat de Samma Nieuws is uitgekomen is het vragen naar het-boek-waar-irene-over-geschreven-heeft. En sommige mensen vragen naar het boek waar ze eerst een kleine voorpublicatie van hebben gehad.
Sinds ik gisteren bij de kapper was en aan de praat kwam over het vergeten van namen en feiten houdt het me nog veel meer bezig waarom niemand deze titel kan onthouden. Is hij te gewoon, te nietszeggend of is de relatie met het boek niet helemaal duidelijk. Hoe komt het toch dat we dat niet in onze hersenen opslaan. Iets dergelijks gebeurde ook toen het prachtige boek over vrouwen, De Fascinerende Vrouw uitkwam, ook die titel kon niemand onthouden. Toch maakte het voor de verkoop van het boek niks uit.
Zo heb ik nog een vreemde kronkel in mijn geheugen geconstateerd. Als iemand bij Samma om een boek vraagt, heb ik het plaatje van dat boek in mijn hoofd zitten, maar als iemand dan vraagt welke kleur het boek heeft dan weet ik het niet. Ik heb geen kleurgeheugen. Vreemd toch, terwijl ik echt van de kleuren ben. Ik kan bijvoorbeeld wel kleurcombinaties in mijn hoofd visualiseren en op die manier tot een leuke styling komen voor bijvoorbeeld huis, winkel of etalage.
Met mensen heb ik het ook, namen is willekeurig of ik ze juist goed of juist helemaal niet onthoud. Sommige namen weet ik na jaren nog steeds niet en ik moet bekennen dat ik dat altijd een beetje gênant vind. Ik weet bijvoorbeeld ook niet of iemand een bril, een snorretje of weer is aangekomen of afgevallen. Ik let er gewoon niet op. Aan de andere kant zijn er soms namen, gebeurtenissen, aankopen van klanten die ik na 10 jaar nog weet, terwijl ze niet aantoonbaar anders zijn dan anders.
Al schrijvend vraag ik me af of dat nou ook zo is met hoe God onze zonde niet meer gedenkt. Hij kan er gewoon niet meer opkomen. Zoals ik geen kleurgeheugen heb, zo heeft Hij geen zondegeheugen. Want telkens als Hij probeert te denken aan onze zonden, ziet Hij de Heer Jezus in beeld. Misschien een beetje simpel voorbeeld, maar toch vind ik het nog steeds een geweldige gedachte dat Hij onze zonden niet meer gedenkt!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten