sms-je

Ik sta nog met de vrouw van net te praten als ik mijn mobiele telefoon het keiharde sms-toontje hoor maken. De winkel staat vol en iedereen hoort het en maakt er grapjes over. Ik moet eigenlijk een klant helpen, maar ik mag eerst het sms-je lezen. Het is een berichtje van een bekende over een jonge vrouw die weer naar het ziekenhuis is gebracht omdat ze haar leven niet kan en wil leven. Ik baal, en niet zo’n klein beetje ook. Ik heb de laatste tijd erg mijn best gedaan, zowel praktisch als in gebed om haar te helpen en bij te staan. Ik word er zo verdrietig van en haar moeder depri zoals de moeder me vertelt in het sms-je.
Wat is dat toch met die jonge vrouwen. De laatste tijd ben ik zo geschrokken van wat de duvel en zijn trawanten allemaal aan het doen is in het leven van jonge vrouwen. Het lijkt er op of hij ze allemaal vleugellam wil maken. Vooral intelligente, lieve meiden die oprecht snakken naar een leven met God en het kennelijk niet kunnen grijpen. De afgelopen dagen hebben we met een paar vrienden nog met een andere jonge vrouw gebeden die zo wordt aangevallen en compleet vastloopt in haar leven. Ik ben boos, zo boos dat die koekebakker, zoals één van mijn vrienden de duivel noemt, zo’n grip heeft op die jonge meiden.
Ik sms vrienden om mee te willen bidden voor deze vrouw.
Ook vandaag, tussen alle drukke bedrijven door hoor ik dat een andere jonge vrouw waarvan ik zielsveel hou in de tijd dat ik in Kenia zat, voor de zoveelste keer heeft geprobeerd een einde aan haar leven te maken. Ik heb niet alle akelige details gehoord, maar ik ben weer boos, nog bozer. Op de duivel, op God die maar niet door schijnt te breken in dit leven en op mezelf. Ik had de vorige keer dat ze langskwam geen tijd vond ik, omdat ik visite had. Ik heb nu ook geen tijd, want het staat vol in de winkel.
Toch ga ik heel snel even naar boven om de moeder van die eerste vrouw te bellen en in elk geval te laten merken dat ik meeleef. Gauw weer naar beneden, want het is druk en gezellig beneden en iedereen vraagt of het vandaag feest is, want er staan gezellige zomerdrankjes met nog gezelliger zomerrietjes. Ik zeg nog dat het gewoon feest is omdat het zaterdag is en omdat elke dag een feest is en ik meen het nog ook en sta versteld van mijn eigen gespletenheid.
Als eindelijk iedereen weg is na een hartstikke leuke zaterdag bij Samma pak ik mijn mobieltje en stuur een sms-je naar de laatste vrouw in mijn verhaal. Gewoon om even te laten weten dat ik weer terug ben van vakantie en dat ik haar weer gauw weer zien. Ik blijf van haar houden en ik weet zeker dat de Lieve Heer nog veel meer van haar houdt. Nou maar hopen en bidden dat zij en die andere vrouwen dat zelf gaan beseffen.
Ik zal ze blijven sms-en.