zondag 3 mei 2009

klagen helpt?

Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen' staat er in de bijbel.
Deze mensen kenden mij op dit moment zeker niet als een vriendelijk mens. Ik stond behoorlijk chagrijnig te doen en eigenlijk lichtelijk onbeschoft. Ik had er wel een reden voor en gek genoeg was ik een paar minuten geleden nog heel opgewekt deze winkel binnengestapt. De jongeman in de winkel was aan het stofzuigen en ik zie graag mannen stofzuigen. Wat ik nog veel aardiger vond is dat hij naar voren de winkel met me mee in liep en voorin de stekker uit het stopcontact haalde. Ik vond het eigenlijk heel keurig dat hij voor mij ophield met stofzuigen. Ik maakte nog een opmerking dat het er keurig schoon uitzag, hoewel ik daar eigenlijk totaal geen idee van had. Hij bedankte me beleefd en deed vervolgens de stekker in een ander stopcontact en ging verder met stofzuigen en liet mij enigszins verbouwereerd als klant een paar minuten staan wachten. Oké Irene, niet zeuren, het is maandagmiddag, laat die jongen even rustig z'n klusje afmaken, zei ik tegen mezelf. Na enige tijd kwam er een vrouwelijke collega van achter de winkel vandaan en jawel, die vroeg zowaar of ze me kon helpen. Dat kan zeker, ik kom mijn laptop halen, zei ik. Ze keek me aan alsof ze vandaag voor het eerst in haar leven het woord laptop hoorde. Laptop? Ja, laptop, ofwel notebook, of zo je wilt mini notebook. Kijk die daar, zo eentje waar jullie mee adverteren . Hij zou er vandaag voor me zijn. Vandaag? Nee dat kan niet, wie heeft dat dan gezegd? Ja, ik weet ook ff niet hoe ze heet, maar het was vrijdag en de dame die me geholpen heeft zei dat ze er vandaag eentje voor me zou hebben. Dat kan helemaal niet, werd er geantwoord, want ze is er helemaal niet op maandag.
Ja, dat ka ik ook niet helpen, maar hij zou er vandaag zijn en ik kom hem nu ophalen.
Ja, maar hij is er niet.
En wat nu dan? was mijn vraag, want even leek het er op dat er verder niks meer zou gebeuren. Waar is mijn laptop dan, wanneer komt hij dan en komt hij uberhaupt nog.
Ja, dat weet ik ook niet, kwam er van achter de toonbank. We zullen haar even bellen..... Helaas er wordt niet opgenomen.
En wat nu dan? Ze heeft gezegd dat er nog 4 in het filiaal in woerden waren en 2 in alphen a/d rijn. Misschien dat die iets weten? Sh..., ik baal echt verschrikkelijk, er is me beloofd dat ik hem vandaag zou hebben en ik heb er vandaag de tijd voor gemaakt om hem in te richten. Morgen heb ik andere dingen te doen, ik ben echt boos, zei ik, maar nog een beetje bozer en onchristelijk ongeduldiger dan dat het hier op papier staat. Ik vind dit echt niet kunnen.
Sorry mevrouw, ik ga meteen even verder bellen, wilt u misschien een kopje koffie? Achter de toonbank werden ze steeds behulpzamer en vriendelijker. Die zijn goed opgeleid, dacht ik nog. Kijken hoe ze dat verder doen.
De man in Woerden wist te vertellen dat de dame van vrijdag de laptop al in ontvangst had genomen op een of ander station in het land. Zo zou ik het met collega winkels ook eens moeten doen, dacht ik. Maar ja, de laptop stond nog steeds bij de dame thuis en die werkte vandaag niet. Ik bleef nog even ongeduldig klagen in de hoop dat er toch nog een poging zou worden ondernomen deze laptop naar gouda te krijgen, ik had me tenslotte ook zo verheugd op mijn nieuwe mini speeltje.
De twee in de winkel werden steeds vriendelijker en professioneler. Toen na een half uur eindelijk duidelijk werd dat de laptop er die dag niet zou komen, kreeg ik een aangename verrassing te horen. Ze boden me deze mini notebook met nog eens 20 euro korting aan, vanwege de door hen veroorzaakte problemen. Ik wist vanwege een surftocht over het internet dat dit ding sowieso al onder de bodemprijs zat, dus zo goedkoop zou ik hem nooit meer krijgen. Nou vooruit, dan nog maar een dagje wachten. Deze 2 mensen achter de toonbank hadden enorm hun best gedaan om mijn chagrijnigheid om te draaien naar tevredenheid. Knap van ze. Maar toch...

Op weg naar huis bedacht ik me dat het eigenlijk absurd is. Ik ben verre van vriendelijk en loop gigantisch te klagen en dat klagen wordt beloond, ik krijg korting. Op dit moment zie je dat aan alle kanten in de maatschappij voorbij komen. Wat winkelklagen betreft zijn we nog lang niet zo ver als in Amerika, maar op dit moment loont het in Nederland steeds meer de moeite om te klagen en te zeuren. We conditioneren onze maatschappij om dat vooral veel en vaak te doen. Klagers krijgen altijd de meeste aandacht, dat is met zeurende kinderen al vaak zo.Eigenlijk schaamde ik me voor mezelf daar in die winkel, ik vind het namelijk vreselijk om zo te klagen. Ik wil er altijd van uit gaan dat anderen echt hun best doen en dat het niet altijd hier en nu hoeft te gebeuren. En toch ben ik ondanks dat klagen heel blij met m'n extra korting.

Er is nog iets anders wat ik me afvroeg. Ik ben de laatste tijd nogal bezig over bidden. Ik hou van bidden en God wil gebeden zijn, da's dus geen probleem. Ik bid zelf, gewoon praten met mijn Hemelse Vader. We bidden elke morgen bij Samma met elkaar. We bidden met onze huiskring, we bidden in de gemeente en ik bid met vrienden. Ik bid in alle toonaarden, maar ik moet bekennen dat ik zelf, ondanks het feit dat ik mijn gebed meestal met dankzegging begin, soms vind dat ik wel veel loop te vragen en te klagen. Ik vraag me al een tijdje af wat Hij nou van al mijn en onze gebeden vind. Zo bid ik al jaren dagelijks voor Samma, da's misschien logisch. Soms klaag ik best wel over sommige dingen naar Hem toe. Zo vind ik het zo moeilijk dat ik al veel te lang moet wachten op compleet financieel herstel van Samma. Net als we denken dat we er zijn, blijven die laatste euro's uit, waardoor we weer net niet alles achter ons kunnen laten en als het zich niet oplost we toch weer in problemen raken. Ik klaag daarover naar de Lieve Heer. Ik geeft het direct toe. Hij is toch een rijk God en Hij kan dat toch in een klap oplossen? Ik ben het eigenlijk zat, die financiele problemen. Wat kan ik er nou aan doen dat er nu een kredietcrisis is. Heer U moet het nou toch eens oplossen. Ik weet dat ik alles bij Hem mag brengen, maar soms vind ik mezelf een klagend, zeurend kind, ook als het om andere zaken, zoals ziekte e.d. gaat. Er zijn voldoende voorbeelden, ook in de Bijbel waaruit blijkt dat God zich bedacht en mensen hun zin gaf vanwege hun aanhoudende gebed. Er zijn ook voorbeelden waarbij mensen accepteerden dat na er eenmaal en andermaal voor gebeden te hebben, Zijn genade genoeg was.
Er zijn denk ik geen pasklare antwoorden. Ik zal proberen voortaan op maandagmiddagen iets beleefder te klagen, zodat mijn vriendelijkheid bij meer mensen bekend wordt.

Vooralsnog zit ik heerlijk deze klaagzang te typen op mijn nieuwe kleine mini computertje die er dinsdagmorgen voor me was. Hij ziet er uit als een speelgoedlaptop. Heerlijk zo'n apparaat waar ik overal en altijd deze stukjes op kan typen. Van de zomer wordt dat vast vaker midden in de bossen, de weilanden of aan het strand. Als daar geen schrijfinspiratie uit voort gaat komen, dan weet ik het niet meer!

1 opmerking:

  1. Hoi Irene,
    Een heerlijk herkenbaar verhaal dit. En ja je hebt gelijk dat klagen vaak wordt beloond met voorrang of extra aandacht. Toch zien de meeste mensen klagers liever gaan dan komen en in mijn geval probeer ik mijn trouwe klanten die nooit klagen zo tevreden mogelijk te houden.
    Maar ergens vind ik ook wel dat je gelijk had. Als je is beloofd dat je iets kon komen ophalen en het is er niet, dan is dat in mijn ogen ook niet acceptabel en zal de winkel er alles aan moeten doen om je tegemoet te komen. Dat is iets heel anders dan klagen over het feit dat iets niet op voorraad zou zijn ofzo, toch?
    Dus gepast klagen is zo gek nog niet.
    Groet, Menno

    BeantwoordenVerwijderen