maandag 11 mei 2009

Fear Not: telefoontje naar boven?


Ik zat rustig boven te werken toen de telefoon ging. Geen probleem, ik hoef hem niet zelf op te pakken, dat doen ze beneden. Twee tellen later gaat de interne telefoonlijn, wat meestal betekent dat er telefoon voor me is. Stephanie zegt dat ze een vrouw voor me heeft. Ik wacht tot Stephanie ophangt zodat de vrouw op de buitenlijn in mijn oor komt. Maar ik hoor tuut, tuut, tuut. Jammer, het doorverbinden is weer eens mislukt, denk ik en roep dat ook nog half naar beneden. Omdat ik verwacht dat de telefoon meteen weer zal gaan met dezelfde vrouw aan de lijn, blijf ik een tijdje met de telefoon in mijn hand staan. Maar helaas, er wordt niet teruggebeld. Nou ja, dan maar niet, als ze me nodig hebben bellen ze nog wel een keer, denk ik nog. Ik ga weer achter de computer zitten om verder te gaan met het beantwoorden van mijn mailtjes.
Ik ben al minstens 10 minuten weer aan het werk als de binnenlijn opnieuw gaat. Waar hebben ze me nou weer voor nodig, denk ik nog, ik was net zo lekker geconcentreerd bezig. Weer Stephanie: ‘Die mevrouw is er?’ Wat bedoel je, welke mevrouw. Nou,die ik net zei, zegt Stephanie. ‘Nee, dat is niet gelukt, het doorverbinden is weer mislukt, zeg ik, nog steeds niet helemaal begrijpend wat ze bedoelt. Nee, die mevrouw is hier beneden. ‘Oh, bedoel je dat, oh nee toch, heb ik je nou echt zo lang laten wacht? Zeg ik. Gelukkig is ze niet boos en ze maakt nog een grapje over het feit dat ik dat natuurlijk expres doe, zodat de mensen meer kopen. Tuuurlijk doe ik dat,grap ik terug. We hebben binnen no time besproken waar ze voor kwam en ik ga weer naar boven, me nog steeds een beetje schamend dat ik haar zo lang heb laten wachten. Toch nog maar eens met die meiden afspreken hoe ze dat duidelijker kunnen zeggen. Niet dat het aan hun lag, maar toch. Aan de andere kant was het eigenlijk ook wel een grappig misverstand. Snel weer vergeten, tot ik de dag er op een emailtje van haar krijg.



  • Hoi Irene,
    Gisteren in je winkel zag ik een “tag” plaatje met de woorden
    “fear not”.
    Ik voelde mij wel aangesproken om het te kopen……….heel verhaal achter.
    Maar ik dacht weer bijna 8 euro.
    Gisteravond besloot ik dat die gewoon voor mij moest zijn.
    Wil jij h’m reserveren voor mij?

Natuurlijk werd mijn nieuwsgierigheid hierdoor enorm gewekt en bovendien wil ik heel graag de verhalen achter de Samma producten horen en vertellen. Hieronder het verhaal achter de fear not tag. Wat ik zelf het mooiste vind is dat God precies wist waarom ik Stephanie niet goed moest begrijpen en deze vrouw nog een tijdje in de winkel moest rondkijken en die speciale tag moest zien.
Bedankt lieve anonieme vrouw dat je dit verhaal met ons wilt delen.

1 opmerking:

  1. Dank je voor dit hele verhaal. Heel langzaamaan komt m'n gevoel weer terug, lijkt het: toen ik alles las werd het van binnen heel onrustig, kriebelig, zoals het vroeger voelde als ik ergens door gegrepen was en tranen over m'n wangen liepen. Ik moet ook maar eens langs komen voor een FEAR NOT tag...

    liefs,
    Diana van Loo
    Dordrecht

    BeantwoordenVerwijderen