Geachte heer Knevel

Ik heb last van de voorjaarsschoonmaak of van de overgang. De laatste weken ben ik mijn huis aan het opruimen. Eerlijk gezegd heb ik dat meestal in januari/februari. In de laatste maanden van het jaar is er altijd weinig tijd voor echte schoonmaak, dus doe ik aan de Franse slag. Dan ergens eind januari begint het te kriebelen, een soort nesteldrang ofzo, maar ik moet gaan opruimen en schoonmaken. En ik maak meestal ook dankbaar misbruik van die buien, omdat ik weet dat ze vaak snel weer over gaan en dan laat ik weer maanden de boel de boel. Nee, ik ben niet van het huishoudelijke soort. Maar opruimen kan ik goed. Dit keer is de bui wel heel hevig, want ik ga echt alle kasten en zolders door. Zo is er nog één doos die ik in een hoekje vind die nog niet is uitgepakt sinds ik hier 6 jaar geleden ben komen wonen. Het moet gezegd, het is maar één doos. Het blijkt ook echt een doos met rotzooi te zijn, zoiets van de laatste spullen waar ik bij het inpakken ook al geen raad mee weet. Het merendeel kan na 6 jaar gewoon de prullenbak in. Maar een paar dingen zijn erg grappig om weer tegen te komen. Zo kom ik de verhalen tegen die we schreven voor artiesten als Petra en Carman. ‘The Other Side of a Concert’ genaamd. Het zijn de wetenswaardigheden die wij de artiesten vertelden over de voorbereidingen van concerten. Misschien vertel ik jullie die verhalen nog wel een keertje. Wat ik ook vond was een brief die ik ooit had geschreven. Ik wist zelf niet meer dat ik hem geschreven had. Het is een lange brief.
Gouda, 6 maart 1998,
Beste heer Knevel,
Al geruime tijd maak ik me ernstig zorgen over het feit dat er nog maar zo weinig gospelmuziek bij de EO naar buiten komt…..
De rest zal ik jullie besparen. Nu 11 jaar later is er geen gospelmuziek meer op radio of tv. Jammer vind ik nog steeds. Ik weet niet precies meer hoe het toen zat, maar Andries Knevel scheen daar over te gaan. Op dit moment zorgt dezelfde man voor veel meer discussie. Nu wil ik hem verder niet aanvallen ofzo, maar er moet me wel iets van het hart. Het spijt me zo enorm dat de laatste weken er een enorme discussie is ontstaan onder christenen over hoe het nou zit met de schepping. We zijn weer lekker met elkaar bezig als christenen. Jammer, jammer, jammer, gemiste kans. In plaats van dit Darwin jaar te gebruiken om over geloof in gesprek te gaan met niet christenen gaan we met elkaar in discussie over vermeende wetenschap.
Natuurlijk mogen we allemaal vinden en zeggen wat wat we willen. Mij persoonlijk kost het geen enkele moeite om te geloven dat God deze aarde in 6 dagen heeft geschapen. Hij had het zelfs in één dag kunnen doen als hij dat had gewild. Maar wat veel belangrijker is, is dat we met elkaar willen getuigen van een geweldige God die is gekomen om mensen te redden. Die boodschap mogen we verkondigen of we dat nu door middel van gospelmuziek doen of door het gesprek over schepping of evolutie. Maar laten we asjeblieft ons niet laten afleiden door met elkaar te bakkeleien.