Niet erg christelijk

Eén van de vorige keren heb ik al eens een stukje geschreven over christelijke kado-artikelen. Een enigszins vreemde aanduiding volgens mij omdat een kado op zich niet christelijk kan zijn. Ik vind dat altijd nog een beetje grappig, zulke aanduidingen.
Wat ik veel minder grappig vind is dat heel veel mensen lijken te weten wat wel of niet christelijk gedrag is. Vooral niet-christenen hebben vaak de neiging om, zodra christenen iets doen wat ze niet leuk vinden, de opmerking te plaatsen dat dat niet erg ‘christelijk’ is. Nou heb ik op zich geen boodschap aan wat niet-christenen definiëren als christelijk gedrag. Veel moeilijker wordt het als christenen dat onder elkaar doen. Natuurlijk zijn we het allemaal eens over niet stelen, niet moorden e.d., maar af en toe duiken er ook allerlei stellingen op van wat christelijk of niet christelijk is. Wat we onchristelijk vinden lijkt sterk af te hangen van onze opvoeding, kerkelijke achtergrond en cultuur. Zo zullen de meeste christenen nog steeds vinden dat de winkels op zondag dicht moeten blijven, terwijl in de meeste andere landen in de wereld de christenen daar niet of nauwelijks mee bezig zijn. De winkels zijn daar gewoon open. Ik ben overigens voor mijn eigen plekje bij Samma nog wel blij dat we niet open hoeven op zondag. Toch zijn er langzamerhand steeds meer christenen die op ander gebied wel ‘koopzondigen’ zoals we dat bij ons thuis noemen. Bijvoorbeeld door te tanken of naar een restaurant te gaan. Maar discussies hierover zijn wel goed en begrijpelijk.
Waar ik echt heel veel moeite mee heb is als er klanten in de winkel komen en iets niet zien zitten en daar dan meteen maar even hun commentaar overheen gooien dat het ‘niet christelijk’ is. Al jaren zijn er mensen die dat doen over de ‘christelijke’ muziek. Als het een beetje te hard is dan is het vast ‘niet christelijk’. De afgelopen week hadden mijn meiden in de winkel het even knap moeilijk met een geval van zg. ‘niet christelijk gedrag’. Er werd door de klant betaald met een kadobon en de meiden hielden zich keurig aan de Samma regel (en die van de meeste andere winkels) dat we geen contant geld teruggeven bij een boekenbon of andere bon. In dit geval was het boek 10 cent goedkoper dan de bon en de klant wilde die 10 cent terug. Toen de meiden zeiden dat we dat niet deden was de klant daar boos om en verweet de meiden dat het ‘niet erg christelijk’ van ons was. Die arme meiden, ze deden precies wat hun was opgedragen en liepen rood aan van schaamte, niet wetend wat ze moesten zeggen. Afgezien van het feit dat deze regel algemeen aanvaard is, dus zeker niet vreemd, en dat er soms wel eens een afspraak is van 10% plussen en minnen, gaat het me daar niet over. Als je 10 cent terug wil hebben, geen probleem, maar om zoiets dan meteen onchristelijk te noemen lijkt me lichtelijk overdreven of zou je zo´n opmerking nou onchristelijk moeten noemen? Toch maar niet. Ik was heel trots op hoe de meiden het keurig en christelijk hadden afgehandeld en bij mij stoom kwamen afblazen.
Overigens zijn de meeste klanten heel royaal en willen vaak genoeg hun 5 of 10 cent wisselgeld niet terughebben.