maandag 9 november 2009

Muizefantjes


‘Heb je wel eens een muizefantje gezien?” De meeste kinderen kijken me vragend aan als ik dit zeg en sommigen met een blik van ‘die-spoort-geloof-ik-niet-helemaal’. Vervolgens pak ik mijn muizefantje en laat het ze zien. ‘Kijk, van achter heeft hij een muizestaartje en zijn neus is een slurfje’ Dus dat is een muizefantje…. Ik vind het elke keer weer geweldig om te zien hoe verschillend kinderen reageren als je ze iets geeft. Sommige kinderen pakken enthousiast het muizefantje uit je handen en anderen durven je nauwelijks aan te kijken. Sommige kinderen durven openlijk toe te geven dat ze totaal niet geïnteresseerd zijn in een muizefantje en dat je hem zelf mag houden. Overigens valt me op dat ze dat eigenlijk nooit met een brutale houding doen, maar gewoon vriendelijk. Ik hou van die open en eerlijke verrassing. Sommige ouders vinden het soms wel een beetje gênant. Het andersomme komt ook voorbij. Sommige kinderen zijn zo direct dat ze meteen een muizefantje voor hun broertje of zusje vragen. De allereerlijkste geven direct toe dat ze al eerder zo’n muizefantje hebben gekregen. Geweldig!! Die geef ik er meteen twee!
Er zijn er ook die hun muizefantje niet durven aanpakken. Nou kan ik me voorstellen dat ik persoonlijk soms wat intimiderend vrolijk over kan komen als je net rustig, een beetje lui in je wagentje hangt. Ik voel me daardoor niet beledigd, maar ook dan vinden ouders het soms een beetje gênant. Ja, kinderen weten nog steeds hoe ze hun ouders voor schut moeten zetten. Maakt niet uit, ook dat is op te lossen door het muizefantje aan de ouders te geven. Want iedereen die een beetje kijk op kinderen heeft, weet dat zo’n kind later moord en brand schreeuwt omdat hij geen muizefantje heeft gekregen.
De leukste reactie kreeg ik terug van een moeder. Ook haar zoontje hield ik een muizefantje voor. Met het gebruikelijk ritueel. Hij was best een beetje terughoudend, maar pakte hem toch aan. Zijn moeder is allochtoon, die overigens goed Nederlands spreekt. Ze begreep er eigenlijk niks van toen ik de vraag over het muizefantje stelde en dacht dat ze een nieuw Nederlands woord hoorde ofzo.
’s Avonds toen ze haar kind naar bed bracht namen ze samen nog even de dag door. Toen de moeder vroeg wat het leukste moment van die dag was geweest, antwoordde het jongetje zonder zich een moment te bedenken: “het muizefantje”
Wat een heerlijk idee dat zoiets gezelligs, vrolijks,kleins, zoiets bijzonders voor een kind mag betekenen!!
P.s. we hebben ook leeuwenmuisjes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten