Heimwee naar de toekomst

Stom, ik heb gewoon het mededelingenblad van de kerk niet goed gelezen. Nu sta ik te wachten voor de 2e dienst, maar daar blijkt Martin Brand niet op te treden. Afijn, de dienst was toch best mooi, maar iedereen heeft me wel al laten weten dat ik iets gemist heb.

Stom, ik ben gewoon te laat. Het concert van Martin Brand is al begonnen. Om 19.00 uur en niet om 19.30 uur. Het lijkt er op dat mijn Samma Nieuws lezers de mails die ik hen stuur beter lezen dan ikzelf want zij zijn er allemaal al. Gaaf om te zien dat één zo’n mailtje nog aardig wat mensen op de been brengt op deze zondagavond.
Wow, dat is mooi!! Binnen twee liedjes zit ik er helemaal in!! Ik ben direct onder de indruk van Martin z’n teksten, van z’n manier van de boodschap overbrengen en communiceren met het publiek en van z’n eerlijkheid, maar eigenlijk nog meer en direct van wat God doet door mensenlevens heen. Tegelijkertijd zit er weer zo’n knoop in m’n maag en merk ik dat de tranen weer op de loer liggen. Ik heb daar de laatste maanden veel last van. Een soort onbestendig gevoel van heimwee. Deze sfeer, zo’n goeie band, concertgedoe en een radicale heldere boodschap in gewoon eerlijk Nederlands. Ik hou er zo van en ik mis het zo dat we dat bij Samma niet meer doen de laatste tijd. Toegegeven, voor alles is een plaats en een tijd en mijn nostalgische gevoelens zijn niet maatgevend.
Tot overmaat van ramp geeft Martin brand het woord aan zijn directeur, Robert Jan Sterk van OM. Het eerste wat hij zegt is dat hij wat met Gouda heeft. Hij kwam vroeger namelijk altijd bij de MarktAktie, o.a. in het gebedsteam. Hij houdt een enorm inspirerend verhaal over evangelisatie en zending en wat wij er mee kunnen en wat hij er zelf mee doet. Eenvoudig er zijn voor onze buren opent de deuren voor het evangelie.
Dan houdt Martin een spreekje. Over die jongen met de vijf broden en de twee vissen en dat we alles mogen geven wat we hebben en dat de Heer Jezus dat dan vermenigvuldigt. Ja Heer, maar dat weet ik allang, ik geef u ook alles, maar ik voel me zo in de wachtkamer.
Het is prachtig om te zien dat er een aantal mensen naar voren komen om hun alles te geven. Ook mensen die ik via Samma heb mogen uitnodigen.
Na het concert loop ik naar Robert Jan toe om hem te vragen hoe dat nou zit met hem en de MarktAktie. Hij vertelt dat hij bij een concert van Darrell Mansfield tot geloof is gekomen en daarna veel meer concerten in Gouda heeft bezocht en actief heeft geholpen bij de eerste jaren van de MarktAkties. Hij kreeg ook altijd Samma Nieuws, zelfs toen hij 12 jaar lang in het Midden Oosten als zendeling onder moslims werkte. Hij vertelt mij hoe belangrijk het werk van Samma voor hem geweest is. Maar waar ik nog het meest van onder de indruk raakte was dat hij me vertelde dat hij jarenlang voor Samma heeft gebeden, zelfs in het Midden Oosten.
Ik vertel hem van mijn verlangen en wat dit soort avonden met mij doen, dat bitterzoete gevoel van ik wil zo graag meer vertellen van mijn Heer. Ik heb heimwee naar de toekomst. In gewone woorden, aanstekelijk en eerlijk, net als Martin en Robert Jan. Tegelijkertijd besef ik hoe belangrijk het werk van Samma is geweest voor zoveel mensen. Hier staat een zendeling, directeur van OM Nederland die mij bemoedigd door te zeggen wat de Heer door Samma heeft mogen doen in zijn leven.
En vanavond hebben er weer mensen gekozen om alles wat ze hebben, hoe veel of weinig ook, in de handen van de Heer te leggen. Ik mocht een mailtje doorsturen en de Heer deed de rest en ik werd zelf overvloedig gezegend en bemoedigd vanavond.
Dankuwel Heer. Mijn evangelisatiehart klopte weer vanavond. Ik heb nu nog meer heimwee naar de toekomst. Tot die tijd blijf ik U dienen met alles wat ik heb.