vrijdag 2 juli 2010

Een verloren dag...???



Het is een warme donderdagmorgen. Normaal gesproken is Jan op de bijbelschool, maar die is al met vakantie. Vandaag lopen we daarom samen naar de donderdagmarkt. Bij Appie, mijn favoriete marktkraam, ligt weer een prachtige partij gordijnstoffen. We bekijken een witte stof met bloemen die prima als alternatief voor de tule kan zorgen in de Samma bloemetjes op de kadootjes. Kamerhoog voor 2 euro de meter en dan rond Appie het ook nog naar beneden af omdat we de hele rol nemen. Er ligt ook nog spotgoedkope zonneschermstof. Vooral de knalrode trekt onze aandacht. Misschien iets voor achter? Zegt Jan. Ik zie het plaatje nog niet helemaal voor me, maar Jan al wel. Na een rondje over de markt besluiten we toch om de stof te kopen.
Dan op naar de brocanterie om te kijken of er nog wat oude stoeltjes en tafeltjes voor onze verkoop zijn. Op weg er naartoe zien we een gigantische file aan de andere kant van de weg. Da’s niet goed, daar moeten we op de terugweg niet in terecht komen. Vooral Jan niet, want die wordt zenuwachtig van die file. Nou ja, ik sta er natuurlijk ook liever niet in.... Bij de brocanterie aangekomen, blijkt de deur dicht en de zaak gesloten. Da’s balen, want ook dit kunnen we samen alleen op donderdagen doen.
We zeggen hardop tegen elkaar dat we niet van plan zijn deze dag te laten verpesten!! Jan weet een gezellige omweg door de polder en slaat een klein weggetje in om er daarna achter te komen dat deze weg ook afgesloten is. Nogmaals, we laten deze dag niet verpesten, het is veel te mooi weer. We rijden met een enorme omweg over lopik, Schoonhoven, Bergambacht, Oudekerk ,Gouderak, Moordrecht naar Gouda en we genieten van elk moment. We stoppen onderweg nog bij een plantenhandel en Jan komt een oude bekende tegen. We rijden langs de meest fantastische rozentuin en zien de leukste huizen, maar vooral de meest prachtige natuur. We praten over de geweldige God die we hebben die dit soort moois allemaal heeft bedacht en heeft gemaakt. En die geweldige God is dezelfde die we onze liefhebbende Vader mogen noemen!
Thuisgekomen is het inmiddels midden op de dag en echt warm aan het worden. Niet echt een dag om heel productief te zijn. Jan gaat buiten met de zonneschermstof aan de gang en beweegt mij ertoe om de naaimachine te pakken en de door hem geknipte stroken te zomen. We worden een beetje melig, maar misschien ook wel extra creatief vanwege al die mooie natuur die we vanmorgen hebben gezien. We wilden eerst gekke kanten randjes er op zetten, maar van restjes stof maken we bloemen in vrolijke knalkleuren. We maken grapjes over een autowasstraat of een circus of een theater en meer van die grappen. Afijn, na een tijdje knutselen en vooral veel plezier, hangt er nu een prachtig bloemetjesgordijn. We kunnen het dankzij de kwasten omhoog trekken zodat de eventuele auto’s er door kunnen, of we kunnen het naar beneden halen, zodat ik heerlijk in mijn prive-tuintje kan zitten zonder bekeken te worden door allerllei mensen op het parkeerterrein achter Samma.
En in die tuin mag ik dan genieten van de mooiste rozen, prachtige clematis en binnenkort de dahlia’s. En die zijn dan weer bedacht door die geweldige createve God die we hebben!!
Soms is een ogenschijnlijk verloren dag zo ongelooflijk inspirerend!!

Omdat het donderdag was hadden we natuurlijk ook nog een avond om te werken. Toen hebben we het kantoor opgeruimd en voelden we ons zelfs nog nuttig deze dag...!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten