rechte paden.....

Rechte paden…………..
Door al dat gedoe met dat trainingspak ben ik toch verder gaan denken over de wedstrijd die we lopen en daarom bij Hebreeën hoofdstuk 12 aanbeland. Een prachtig Bijbelgedeelte, lees het vooral zelf verder door. Het begint zo: Nu wij door zo’n grote menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus…,
Ik zou het liefst het hele hoofdstuk hier afdrukken wat het is zóóó mooi! Eindelijk heb ik in Rotterdam het trainingspak gevonden wat ik zocht. Zodra ik het aandeed, wist ik precies waarom ik er zo eentje wilde. Hij was zacht, comfortabel en knelde nergens. Heerlijk om uren mee te vliegen en op reis te gaan, maar natuurlijk ook om mee te trainen. En toen moest ik weer zo aan dit stukje denken. We kunnen vastberaden de wedstrijd lopen als we al banden en knellende zonden van ons afwerpen. Gewoon de waarheid en recht door zee. Een paar verzen verder staat het ook zo mooi: “Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest….”
Als je rechte paden kiest is het altijd het beste. Nou moet ik heel eerlijk zijn, ik ben niet zo van ‘de rechte paden’ bij Samma en zeker niet rechtlijnig. Bij Samma is alles scheef, zijn de lijnen organisch in de boekenkasten en staan de meeste dingen vooral niet recht. Maar toch, eens per jaar zo’n beetje krijg ik verschrikkelijk veel zin om alles weer recht te zetten in de kadokast. Dan is er een hele tijd geweest waarin alles gezellig rommelig en leuk gedecoreerd in de kast stond. Bovendien hebben we de afgelopen tijd al die lintjes aan het plafond gehad die kriskras vrolijk stonden te wezen. Maar uiteindelijk word ik al dat rommelige dan héél erg zat. Dus Roos heeft de slappe handen opgeheven en is met knikkende knieën op de trap gaan staan en alles in de kadokast staat nu keurig recht en gespiegeld. Het ziet er netjes en overzichtelijk en zelfs schoon uit.
Wat ben ik blij dat ik met mijn slappe knieën niet op de trap heb hoeven staan. De komende weken hoef ik zelfs even helemaal niks bij Samma, want ik ga een paar weekjes op vakantie met mijn Down broer Jacob naar onze oudste zus in Kenia. Een heel gezellig avontuur. We zullen op Safari vast geen rechte paden trekken dat wordt nog wel spannend voor Jacob met zijn gekneusde en opgezette voet…, maar hij vindt het zelf prachtig. Wil je ons volgen kijk dan op http://www.jacobenireneinkenia.blogspot.com/
Hier bij Samma gaan we door met het kiezen van de rechte paden dankzij geweldige medewerkers, jong en oud, groot en klein uit alle mogelijke culturen. Recht vooruit met ons oog alleen gericht op Jezus!!