geestelijk trainingspak?

Trainen doe ik niet en een trainingspak kan ik niet vinden en een geestelijke betekenis zag ik er ook niet in. Dat schreef ik in mijn vorige blog. Maar toch had de lieve Heer vanmorgen in de kerk een paar vrolijke knipogen naar mij toe. De preek ging over de waarheid. Stel je dan op, je lendenen omgordt met de waarheid, staat er in het Bijbelgedeelte over de wapenrusting. De riem heb je nodig om je broek of je rok omhoog te houden, zodat je er niet over valt. Dan kun je je sneller en beter bewegen. Zo’n hele wapenrusting is eigenlijk een geestelijk trainingspak. Nou zei ik al dat ik niet van trainen hou, maar van voorbeelden van wapens en soldaten word ik meestal ook niet blij van. Dat lijkt er dan zo vaak op dat je als christen een soort agressieve soldaat bent. Dat is gelukkig totaal niet zo. De spreker vanmorgen maakte het nog maar weer eens glashelder voor me dat je zo’n wapenrusting draagt niet om land te veroveren of landjepik te doen, maar om je te verdedigen en te behouden wat je hebt gekregen. We hebben namelijk al lang de overwinning behaald en het enige wat we hoeven doen is de wapenrustig aan te trekken en dat wat we gekregen hebben verdedigen en behouden. Zo’n boodschap is fantastisch en doet me meteen weer aan Samma denken. Samma in de Bijbel die bleef staan op het stukje grond wat God hem gegeven had en in z’n eentje versloeg hij de Filistijnen en de Heer schonk een grote overwinning. Ook Samma in Gouda is telkens opnieuw het plekje waar we op mogen blijven staan en die we ook mogen verdedigen met onze wapenrusting aan. En steeds opnieuw geeft de Heer weer een overwinning. Zo ook deze week. Het was zwaar bij Samma vond ik. Van die nare steken onder water. Ik ken ze inmiddels, altijd weer bedoeld om je uit het veld te slaan. Ze waren er op financieel gebied, maar ook door mensen die meenden commentaar te moeten leveren op sommige dingen die we doen. Ik heb daar wel eens vaker over geschreven hoe er altijd en eeuwig veroordeeld wordt als er iets is wat niet precies in iemands straatje past. Ik had het een tijd lang niet gehad, maar nu kwam het over een paar totaal verschillende zaken en van verschillende kanten op me af. Ik weet inmiddels dat er op die momenten behoorlijk geestelijke strijd gevoerd wordt en het bedoeld is om me af te leiden waar het daadwerkelijk om gaat. Een paar dagen later krijg ik van de meiden het verhaal van de man te horen die bijkomt in het ziekenhuis en aan Samma moet denken. Meteen weet ik weer dat er in hemelse gewesten om hem gestreden wordt en ik doe mijn wapens aan. De volgende dag komt er voor mij als een volslagen verrassing een aardige financiële steun. Wow, wat een zegen. Een dag later komt er nog een extraatje van een totaal onverwachte kant. We doen weer een aantal flinke stappen vooruit. Het einddoel komt in zicht…! Oh Heer, help me maar om steeds te blijven staan,mijn lendenen omgordt met de waarheid van uw woord.
Nog een dag later komt er twee keer een jonge man binnen die voor het eerst van zijn leven een Bijbel komt kopen. Twee totaal verschillende gasten, maar twee bijzondere wonderen. Ik schreef het al een tijdje geleden: het gaat niet om Samma, het gaat niet om mij, het gaat alleen om de Heer Jezus. Als je dit soort wonderen ziet, kan het alleen maar om Hem gaan.
Ik hou mijn wapenrusting nog een tijdje aan en blijf gewoon staan waar ik sta. Dan komt Zijn overwinning vanzelf. Of is dat nou toch trainen zonder iets zelf te doen? Da’s wel mijn manier van trainen :-)