Het zweet gutst van mijn lijf. Het lijkt er op dat we hier in Nederland de warmte van Brazilie moeten voelen nu er vanavond tegen elkaar gespeeld moet worden. Ik heb in elk geval mijn oranje Braziliaanse Havaianas slippers aangedaan. Ik voel me net als in Brazilie toen zoonlief trouwde, klam, warm en heet. Maar toch zit ik op het meest Hollandse stukje Gouda dat je je maar bedenken kan. Recht voor me de haven met het havengebouw en de molen. Iets verderop de Gouwekerk als symbool dat God er door de eeuwen heen ook in Gouda is geweest. Naast en achter me de sluis met op de brug de vroege file. Iedereen wil natuurlijk voor het voetballen thuis zijn......
Nu we het toch over voetballen hebben......, wat is dat toch voor gekte. Ik ben er inmiddels van overtuigd geraakt dat het kijken naar voetbalwedstrijden stiekem stukjes van je hersens doet smelten. De enige klanken die je nog hoort zijn huuuuhhh....huuhhhh.,hhhhhooo en als je goed luistert wordt daarmee iets bedoeld van hup holland hup, wat dat dan ook weer mag betekenen. Laat de leeuw niet in z’n hempie staan..., waar gaat dat over? Leeuwen met hempies?
Een ander vreemd bijverschijnsel is dat opeens een heleboel voetbalfanaten het Wilhelmus eindelijk schijnen te kennen. Waarschijnlijk veroorzaakt door de carnavalshoempa die ze er achter hebben gezet.
Ach..., voetballen is een ongevaarlijke gekte zullen we maar zeggen. Vorige week na de wedstrijd begon een knalbezopen huh- huuh-hooo-voetbalgek keihard te lallen “ Mijn Schild en de betrouwe zijt Gij oh God mijn Heer. Op U zo wil ik bouwen, verlaat mij nimmermeer. Dat ik toch vroom mag blijven Uw dienaar ’t allen stond..... Hij kende het hele vers uit zijn hoofd. Tot dan toe vond ik voetballen nog een ongevaarlijke gekte. Maar toen ik dat hoorde wist ik niet zo zeker meer of ik het nog leuk vond. Was het nou juist goed dat hij dit couplet kende of was het nou godslastering? Ik weet het niet. Ik heb maar voor hem gebeden, dat hij dat ooit echt mag gaan ontdekken dat God zijn schild en betrouwe is....
Voetballen? Ach, ik hoop dat Nederland wint en als het Brazilie is, ben ik voor Brazilie natuurlijk. Dus ik zit altijd goed.
Ik zit sowieso al goed op dit mooie, warme plekje Gouda. Jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me heb, nou moet ik wel een foto van mijn Braziliaanse kleinkind erbij zetten. Daar kunnen geen mooie Goudse plekjes tegenop ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten