Bouwstenenpas

Zondagavond krijg ik een mailtje:

Hartelijk dank voor de bouwstenenpas!

Gisteravond ben ik, terwijl de Deense en de Cameroense gladiatoren de strijd aanbonden, gerold. Portemonnaie en camera kwijt. In de protemonaie m'n bankpassen, creditcard, rijbewijs, zorgpas enzovoort. En ook ... een foto van Ainsly. De foto die ik ook altijd bij me droeg toen Ainsly nog leefde.

Zojuist ging bij mij thuis de telefoon. Buurtbewoners, een paar straten verderop vonden op het platje een portemonaie. In die portemonaie zat de bouwstenenpas van Samma, met m'n adres er op. En dan is op het internet m'n telefoonnummer snel gevonden. En door hun vriendelijkheid en Samma's bouwstenenpas mag ik Ainsly ook in de toekomst bij me dragen.

Over het algemeen hebben we onze Samma klanten ‘lui’ gemaakt door ze te vertellen dat ze hun pas niet bij zich hoeven te hebben en we de naam opzoeken in de computer. Maar misschien is het toch een goed idee om de pas in de portemonnee te houden. Misschien vind je zo niet je geld, maar wel de waardevolle foto’s snel terug. Waar een klantenpas al niet goed voor is.