Kanjers!!

Pfffffffff, ik zweet nog steeds peentjes….. Dit was me het dagje wel vandaag. Vanmorgen vroeg eerst en eindelijk weer eens zwemmen, want dit lijf heeft hééél hard beweging nodig. Nou vooruit, ook nog maar een uurtje slenderen (niet uit te leggen, maar ook een uurtje passief/actief bewegen!) met Nieske en tegelijkertijd bijkletsen over allerlei vrouwenzaken.
Snel terug naar de winkel want vandaag zal het bewegen niet meer ophouden tot nu toe. Hoewel, mijn vingers bewegen nog steeds….. Dit was een totaal ander dagje dan anders. Vandaag was niet de klant koning, maar hebben Jan en ik hard gewerkt om de vrijwilligers een gezellige avond te bezorgen. Boodschappen gedaan, tafels in de winkel afgebroken en buiten weer gezellig op z’n Samma’s aangekleed. Geprobeerd voor het eerst van m’n leven aïoli te maken, naar het simpele recept van een goede vriend. Helaas zonder succes. Een tweede poging leek er meer op maar kwam nauwelijks in de buurt van de aïoli die deze vriend altijd maakt. Het bewijst maar weer eens dat ik geen echt talent voor koken heb. Maar…………. Dingen door elkaar gooien ben ik goed in, dus mijn favoriete spinaziesalade was weer geweldig! Nou ja, mijn salade…, gewoon van de Appie gejat.
Het bleek vandaag ook best nog druk in de winkel, dus allerhande mensen hadden ook onze aandacht tussendoor nodig. Maar die aandacht was dit keer toch niet volledig. Voor deze ene keer in lange tijd ging het om de vrijwilligers. Om zes uur stond het merendeel in de winkel aan de cider (de echte wijn kwam later ;) Wat een mooi stel mensen bij elkaar. Jong, oud, dik en dun, ervaren en onervaren, achter de schermen of voor bij de toonbank, tijdelijke stagiaires en jarenlang trouwe hulp. Ze verdienen het om af en toe in het zonnetje te worden gezet bij een lekker etentje. Hoewel…., ze moesten het meeste zelf klaar maken in kleine wokpannetjes. Het wokstel hadden we ooit gewonnen bij een leverancier. Waarom weet ik niet meer, maar dit was eindelijk het moment om het samen uit te proberen.
We staan er niet altijd bij stil en jij misschien ook niet. Maar Samma zou Samma niet kunnen zijn zonder de hulp van vele vrijwilligers. Misschien moet je ze af en toe ook even bedanken voor hun inzet. En…, zoals we vanavond met elkaar ook weer gelezen hebben doen we het niet voor onszelf, maar om het Licht van God in deze wereld uit te stralen. Die tekst met onze ‘sterallures’ kregen we allemaal mee in de vorm van een tegeltje. Het gaat uiteindelijk om Hem!