zwerversevangelie

Het is koud, bitter, bitter koud.... Het zou het begin kunnen zijn van een boek van W.G. v.d. Hulst, maar het was de praktijk van alle dag de afgelopen weken. Niet zo best voor de winkels en dus ook niet voor Samma. Vlak voor de kerst storte de tot dat moment uitstekende verkoop, volledig in. Wie niet persé naar de stad hoefde ging de deur niet uit. Balen, tenminste dat deed ik ervan. Maar verder niks aan te doen. Bovendien had ik geen klagen want ik zat zelf met kerst en oud en nieuw bij mijn zus in Kenia met m’n kinderen en kleinkind en als begeleider van mijn broer met down syndroom. (lees onze verhalen op onze speciale blog ). Maar in de stad was het koud en als je dan geen echt huis hebt moet het regelrecht verschrikkelijk zijn, zeker ’s avonds en ’s nachts. In Gouda lopen een aantal van dat soort figuren rond en eerlijk is eerlijk, ik heb er niet zoveel mee. Sorry,ik zeg niet dat dat goed is, maar ik vind het vaak moeilijk. Sommige zien er minder representatief uit om het voorzichtig te zeggen, en verder vertrouw ik ze ook niet altijd. Maar toch, het gaat er niet om wat ik er van vind, ik weet ook wel dat de Heer Jezus juist een zwak had voor deze mensen en aangezien ik Hem wil vertegenwoordigen zijn ze altijd welkom bij Samma. Ze krijgen altijd koffie,mogen naar het toilet enz.enz. Ja, we houden ze soms iets meer in de gaten dan andere klanten moet ik tot mijn schande zeggen.
De laatste weken kwam hij voral op koopavonden voor een bakkie troost en een beetje warmte. Hijziet er een beetje eng uit en is ook een beetje verward, maar wel heel vriendelijk. Ik denk niet dat hij een eigen huis heeft waar hij het extra gezellig wil maken. Toch koopt hij de laatste weken al onze afgeprijsde grote kaarsen. Het is maar beter dat ik niet weet waar hij die voor gebruikt, of zou het uitmaken als ik het wel wist? Ach, ik hoop maar dat elke keer als hij die kaarsen aansteekt er een beetje van het echte Licht naar buiten schijnt. In de tussentijd kunnen we niet veel meer voor hem doen dan bidden en er in elk geval zijn voor een beetje rust in z’n kop.

Uitverkoop!

Jullie weten het vast al wel van mij, maar ik ben gek op winkelen. Zeker als het uitverkoop is. Omdat ik de afgelopen weken geen tijd heb gehad, was het vandaag de hoogste tijd om een rondje stad te maken. Uitverkoop is niet meer wat het geweest is. Vroeger, toen ik nog jong was , begon de uitverkoop in de derde week van januari en lagen er mensen voor de deur te slapen om die ene superaanbieding, soms letterlijk voor een appel en een ei, te bemachtigen. Voor de winkelier was de uitverkoop bedoelt om de winkeldochters kwijt te raken.
Tegenwoordig is het bijna het hele jaar door uitverkoop. De economische situatie heeft er voor gezorgd dat alles uit de kast getrokken moet worden om de klanten binnen te halen en dat gebeurt dus met koopjes. Uitverkoop heeft dus een andere functie gekregen. Soms is het zogenaamd uitverkoop, maar als professioneel winkelaar zie ik direct dat diezelfde kledingstukken er vorige keer nog niet hingen en dus speciaal voor de ‘uitverkoop’ zijn ingekocht. Niet dat het erg is voor een koopjesjager als ik….. Dus vandaag even heerlijk de tijd genomen om te snuffelen. Ik kan zo zien dat de winkels door het slechte weer het niet makkelijk hebben gehad. De modewinkels hebben nog volop feestkleding die niet verkocht is in de laatste weken van december. Ik vraag me nog steeds af of sommige winkels geen doodsklap hebben gehad na die laatste paar koude weken waarin er bitter weinig mensen naar de stad kwamen. Ook Samma heeft er wel een onverwacht dreuntje gekregen. We gingen meer dan uitstekend in december, maar toen de kou kwam was het uit met de pret. Niets aan te doen, we hebben echt heel erg ons best gedaan om met goeie service, prachtig ingepakte pakjes, een overzichtelijke winkel, een leuk kadootje en nog veel meer het jullie naar de zin te maken. Dat blijven we het komende jaar ook doen. Maar, terug naar mijn uitverkooprondje. Ik ben in zeker 20 winkels binnengelopen (ja ik ben een echte diehard!) Weet je wat me weer eens opviel? Dat het personeel in de meeste winkels totaal geen aandacht voor mij had. Bijna overal waren ze met elkaar bezig. Ik heb verhalen gehoord over vriendjes. Een andere winkel was het voltallige personeel op de kassacomputer naar plaatjes aan het kijken van vakantiebestemmingen. Een andere winkel zaten ze te klagen over hun chef en de arbeidsvoorwaarden. Weer een ander waren ze bezig over wat ze die avond zouden gaan eten en hoe je dat dan klaar kunt maken zonder dat het aanbrandt. Die laatste conversatie ging over mijn hoofd heen. Er was zelfs een winkel waar de baas met het personeel aan het praten was dat er zoveel klachten kwamen van klanten dat het rommelig was en dat de klanten geen aandacht kregen. Eerlijk is eerlijk, ik ben er erg gevoelig voor. Temeer daar we deze week over klantenservice bezig zijn met onze stagiaires. Bij Samma gebeurt het helaas ook. Sterker nog, het is één van de moeilijkst te beheersen situaties. Samma is namelijk de gezellige, zoete inval, waar iedereen z’n praatje kwijt kan en een bakkie kan komen doen. Dat is onze grote kracht. Om dan tegelijkertijd oog te houden voor de klanten die gewoon niet zitten te wachten op onze verhalen is best wel eens moeilijk.
Weet je wat? Als je vindt dat we het niet goed doen, zeg het dan gerust, dan kunnen we er weer van leren. Maar dan moet je het ook zeggen als we het goed doen, anders is het zo negatief.
Kom nog maar even gezellig uitverkoop snuffelen.